Tradycja i przyszłość genologii

Opis książki

Nawet jeśli tradycja genologii jest znana i uznana, przyszłość badań nad gatunkami i rodzajami wydaje się skazana na domysły. Czy najlepszym wariantem tego, co może wydarzyć się z genologią w przyszłości, jest genologiczna historia literatury? Moim zdaniem tak. Projekt ten potrzebuje genologicznej tradycji oraz historycznoliterackich zainteresowań. Wymaga pamięci o osobach, których prace kształtują zbiorową, rodzajowo-gatunkową świadomość. Jego realizacja powinna polegać na wieloaspektowych badaniach poszczególnych gatunków oraz rodzajów, zarówno utrwalonych w literaturoznawstwie, jak i tych, które wydają się problematyczne albo po prostu nowe.
Historycznoliterackie zastosowania genologii nie mogą pomijać żadnej kategorii tekstów, rezygnować z rodzajowo-gatunkowych analiz poszczególnych utworów i całych twórczości poszczególnych pisarzy oraz zamykać się na to, co w literaturze do tego stopnia nowe, że aż marginalne, niemal nieobecne, jeszcze potencjalne, dopiero pojawiające się w innych literaturach i językach. Bez stworzenia takiej bazy danych trudno będzie zrealizować wielki projekt zatytułowany genologiczna historia literatury polskiej. Ze Wstępu.