Na prezentowany tom składają się prace historyków, politologów, kulturoznawców i literaturoznawców z Krakowa, Poznania, Białegostoku, Warszawy, Szczecina, Lublina, Wrocławia i Łodzi, w których koncentrują się współczesne polskie studia nad Stanami Zjednoczonymi. Odzwierciedlają one szerokie spektrum ich zainteresowań, począwszy od historii wojskowości, rzez klasyczną historię USA w jej wymiarach wewnętrznych i zewnętrznych, obecności i działań tego kraju na arenie międzynarodowej, dyplomacji amerykańskiej, miejsca i wkładu kobiet w społeczeństwo Stanów Zjednoczonych i Kanady, aż do kulturoznawczych analiz ważnych amerykańskich idei i wartości zakodowanych w tekstach i obrazach.

Monografia to pierwsze, tak obszerne i kompletne opracowanie zagadnienia. Praca Krzysztofa Buchowskiego stanowi dzieło unikatowe. Razem z wcześniejszą książką Autora, zatytułowaną „Polityka zagraniczna Litwy 1990-2012”, pozwala na stwierdzenie, że Autor jest niekwestionowanym autorytetem i specjalistą badanej tematyki w nauce polskiej. (...) Dzięki recenzowanej książce widzimy niebywałą i bardzo trudną drogę Republiki Litewskiej do europejskiego zjednoczenia. (...) Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt książki Krzysztofa Buchowskiego. Poza wymiarem naukowym posiada ona także ogromne znaczenie w zakresie dydaktyki. Tym samym może służyć nie tylko studentom historii, ale także politologii, a nawet w niektórych obszarach prawa i administracji.
Z recenzji prof. dr. hab. Przemysława Dąbrowskiego (APSL)

W efekcie powstała praca, która powinna na trwałe wejść do kanonu literatury przedmiotu i to nie tylko w Polsce. Opracowanie Krzysztofa Buchowskiego jest niewątpliwie pierwszym w literaturze polskiej tak wyczerpującym opracowaniem przełomowego okresu w najnowszej historii politycznej Litwy. (...) Książka ta jest doskonałym wprowadzeniem do zrozumienia najnowszej historii Litwy i procesu kształtowania się litewskiej sceny politycznej.
Z recenzji dr. hab. Marka Figury, prof. UAM

Całość tomu, mimo różnego charakteru tekstów i zróżnicowanych form narracji, stanowi ciekawą propozycję, która może być alternatywą dla klasycznej monografii historycznej na temat historii uniwersytetu. Autorzy patrzą na Uniwersytet i jego rolę w dziejach z różnych perspektyw, czasem przez osobiste doświadczenie, co sprawia, że lektura jest interesująca, a autorzy wciągają niejako czytelnika w swój świat, a tym samym w świat, o którym piszą. Czytelnik uzyskuje obraz Uniwersytetu żywego i zaangażowanego, i to zaangażowanego w dwóch wymiarach – przez ludzi, którzy najpierw przygotowali grunt pod powstanie Uczelni, tworzyli i tworzą to środowisko przez ostatnie kilkadziesiąt lat, oraz przez społeczność lokalną i otoczenie, któremu tenże Uniwersytet służył i służy.
Z recenzji dr. hab. Bogumiła Szadego, prof. KUL

Choć wspólnym (...) mianownikiem jest Uniwersytet w Białymstoku, teksty wchodzące w skład tomu w większości nie ograniczają się do tematu funkcjonowania samego Uniwersytetu, ale – zgodnie z podtytułem – pokazują jego rolę w szerszej perspektywie, już to w formie esejów, już osobistych wspomnień, które również są integralną częścią kulturowej historii tej szkoły wyższej. Owa varietas (różnorodność) ujęcia tematu: uniwersytet – kultura – życie społeczne, działa tylko na korzyść książki, do której niewątpliwie zajrzą nie tylko pracownicy, ale i studenci oraz, sensu largo, ludzie kultury Podlasia.
Z recenzji dr. hab. Bogdana Burligi, prof. UG

Mariusz Zemło na łamach monografii W korowodzie działań twórczych. Rzecz o Wojciechu Załęskim opisuje wieloraką aktywność „nieustannie zajętego, ale nie sobą”, wszechstronnie utalentowanego człowieka o bardzo szerokim kręgu zainteresowań, w zakres których wchodziła nie tylko kondycja istoty ludzkiej jako takiej, ale i miejscowe środowisko, polska tradycja, kultura ludowa etc. Przyjęcie przez Autora formatu koincydencji jego własnych rozmyślań z wywodami zaproszonych do dzielenia się na łamach publikacji wspomnieniami osób daje bardzo plastyczny, wielowymiarowy ogląd opisywanej rzeczywistości.
Z recenzji dr. hab. Marka Rutkowskiego, prof. AWF w Krakowie

Monografia skłaniać może do istotnej refleksji takiej, że kultura narodu polskiego opiera się w znaczącej mierze na filarach, którymi są twórcy wywodzący się z konkretnych regionów i duchowo z nimi związani. Można też mówić o wartości socjologicznej czy filozoficznej tej monografii. Z jednej strony napisana została w celu uwiecznienia postaci znanego twórcy w myśl zasady non omnis moriar, z drugiej zaś pokazuje ona w jaki sposób twórcza osobowość rozwija się, pokonuje przeszkody, integruje środowisko, w którym przebywa, rozbudza estetycznie i intelektualnie.
Z recenzji prof. dr. hab. Adama Sawickiego (UP)

Monografia (…) wypełnia lukę w dorobku polskiej literatury historyczno-wojskowej (…). Właściwie dobrane przykłady spraw procesowych oraz dogłębna ich analiza dokonana na szerokim tle europejskim stanowią o wysokim poziomie wiedzy Autora, który dodatkowo umiejętnie stawia nowe problemy i hipotezy badawcze, wraz z uzasadnionymi wnioskami naukowymi w licznych podsumowaniach.
Z recenzji prof. dr. hab. Marka Wagnera (UPH)

Jest to opracowanie oparte w głównej mierze na materiale źródłowym, poddanym gruntownej i prawidłowej analizie, bardzo potrzebne i spełniające wszelkie wymogi naukowe.
Z recenzji prof. dr. hab. Dariusza Kupisza (UMCS)

Artur Pasko nie dubluje wcześniejszych ustaleń. Jego badania, po pierwsze znacząco wzbogacają ustalenia poprzedników (np. w zakresie kontroli nad reprezentantami Polski już przebywającymi na igrzyskach), po drugie wprowadzają do obiegu nowe dane i ustalenia dotyczące samych przygotowań do zawodów oraz wpływu partii komunistycznej na całokształt spraw organizacyjnych związanych z wyjazdem reprezentacji do Monachium w 1972 r. (…) Pragnę podkreślić, że Artur Pasko przygotował z dużą znajomością rzeczy pracę pionierską, wypełniającą lukę w krajowej historiografii.
Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Wolszy (IH PAN, UKW)

Autor podjął temat, który dotąd funkcjonował jedynie w dyskursie publicystycznym i nie doczekał się gruntownej analizy naukowej. (…) Szeroka jest paleta podejmowanych zagadnień, obejmująca m.in. problematykę propagandy, zakulisowych rozmów na temat Radia Wolna Europa, przygotowań medialnych w Polsce (…), selekcję uczestników igrzysk oraz ich operacyjne zabezpieczenie ze strony służb specjalnych PRL, a ponadto prezentację programu kulturalnego przygotowanego przez władze oraz znaczenia, jakie mu przypisywano. Niezwykle interesujące są Aneksy, dołączone do monografii. (…) Temat przedstawiony został w wyczerpujący, a jednocześnie interesujący sposób. Ponadto Autor nie unikał dokonywania głębszych analiz, doszukiwał się przyczyn i ewentualnych skutków poszczególnych działań.
Z recenzji dr. hab. Dariusza Wojtaszyna, prof. UWr

Throughout the ages, American women have played substantial roles. Yet, it took them many decades to achieve the constitutional right to vote, an important milestone in the U.S. history. The fight required immense determination, unbelievable valor and personal sacrifices of countless individuals, such as early pioneer and frontier women, indigenous women, women of colour, immigrant women, abolitionists, temperance movement activists and other social reform movement representatives, the women’s suffrage movement leaders (e.g. Elizabeth Cady Stanton, Susan B. Anthony or Lucy Stone), women on the American home front and battle fronts during World War I and World War II and countless significant contributors to the second and third wave of feminism to name but a few.
The aim of the 17th Professor Andrzej Bartnicki Forum for the Advanced Studies of the United States (thereafter 17th American Forum) organized by the Chair of Modern World History at the University of Bialystok, was to bring to light the efforts of the American women and their achievements in their struggle against barriers and obstacles. The present work is the outcome of the 17th American Forum; it is an expression of recognition of the unstinting effort of the generations of American women, reformers, suffragists and professionals. Their activities for the sake of women and their rights, attempts to overcome limitations and barriers opened the following generations the door to a better life and provided them with a chance to enjoy their civil rights.

To doskonale przeprowadzone badanie naukowe zasługuje na publikację z następujących powodów: w nowatorski sposób przyczynia się do poznania procesu modernizacji Rosji w okresie Piotra I, a poprzez gruntowną rekonstrukcję korzeni reform wojskowych i ich realizację, rzuca nowe światło nie tylko na owe rosyjskie zmiany w zakresie wojskowości, ale także na warunki modernizacji państwa w ogólnym wymiarze. Podjęty proces badawczy przynosi nowe ustalenia empiryczne, a także przekonującą reinterpretację niektórych kluczowych problemów, przy wykorzystaniu teorii aktorów-sieci jako narzędzia analitycznego i ram interpretacyjnych. Analizując dokonania i życie osobiste Adama Weyde, świadomie skupiają się na osobowości tzw. „drugiego planu”, działaczu polityczno wojskowym, aby podkreślić, w jaki sposób „autokratyczna reforma” została osadzona w bardzo złożonych procesach wymiany doświadczeń i wiedzy zawodowej oraz interakcji międzyludzkich.
Z recenzji prof. Michaela G. Müllera

Mamy do czynienia z fundamentalnym opracowaniem historycznym poświęconym roli jednostki uczestniczącej w procesie reformy państwowej Piotra I, której rezultatem było przekształcenie Państwa Moskiewskiego w Imperium Rosyjskie. Generał Adam Weyde (1667–1720), urodzony w niemieckiej rodzinie luterańskiej w Moskwie, stał się jednym z „ludzi reformy” – osobą z najbliższego otoczenia cara, realizującą jego rozkazy w zakresie budowy regularnej armii. Na kartach swojej pracy odpowiadają na bardzo istotne pytania – w jaki sposób odbywała się swoista „rekrutacja” takich właśnie ludzi spośród ogólnej masy ludzi zobowiązanych do służby oraz w jaki sposób pięli się po szczeblach kariery w armii i aparacie państwowym. Opracowanie wskazuje, że głęboko przemyślana polityka kadrowa umożliwiała realizację ambitnych celów państwa przy słabych warunkach materialno-finansowych kraju.
Z recenzji prof. Pawła A. Krotowa

Problematyka podjęta przez autora wpisuje się w istniejący nurt zainteresowań historią polityczną Polski doby dwudziestolecia międzywojennego. Tematyka ta jest tym bardziej istotna, gdy weźmie się pod uwagę rolę związków zawodowych w sferze politycznej II Rzeczypospolitej. […] Autor przedstawił w sposób całościowy genezę, strukturę organizacyjną oraz działalność ZPZZ na tle sytuacji politycznej i społecznej II Rzeczypospolitej. Wykorzystując bogaty zasób źródeł archiwalnych, prasy i literatury przedmiotu dokonał wnikliwej i sumiennej analizy historycznej omawianego problemu.
Z recenzji dr. hab. Zbigniewa Hojki, prof. UŚ

Temat podjęty przez Grzegorza Zackiewicza należy uznać za ważny z kilku względów. Po pierwsze, Zjednoczenie Polskich Związków Zawodowych nie doczekało się jeszcze odrębnej monografii, a istniejące opracowania stanowiące przyczynki, zawierają sporo przeinaczeń czy nieprawdziwych sądów. Po wtóre, powstanie recenzowanego opracowania w istotny sposób przybliża nas do zrozumienia mechanizmów funkcjonowania państwa w ostatnich latach Drugiej Rzeczypospolitej czy całościowej analizy działalności Obozu Zjednoczenia Narodowego. Wreszcie wypełniona przez recenzowaną pracę luka przybliża nas do odtworzenia całości ruchu zawodowego w II RP.
Z recenzji dr. hab. Janusza Mierzwy, prof. UJ

Jest to pierwsza, o charakterze pionierskim, praca traktująca o Białymstoku współczesnym w sposób kompleksowy, traktująca miasto Białystok jako społeczną i kulturową całość. Jest to monografia, w której Autorka w sposób bardzo kompetentny udziela odpowiedzi na pytanie, jaka jest tożsamość miasta i jego mieszkańców. Nie muszę podkreślać, jakie znaczenie z punktu widzenia interesu miasta i jego mieszkańców, wiedza, która nierzadko nie jest doceniana w procesach zarządzania miastem. Wysoka i widoczna tożsamość miasta traktowana jest w pracy przede wszystkim jako znaczący zasób kapitałowy bardzo przydatny w doskonaleniu więzi pomiędzy elitami miasta a ogółem mieszkańców, przydatny do motywowania mieszkańców do aktywności na rzecz miasta, do szerokiej konkurencji o dobra materialne i ludzkie w kraju, a także na świecie.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Sadowskiego
Recenzowane opracowanie jest interesującym i ważnym wkładem w dyskusję nad przemianami polskich miast oraz ich tożsamości (...). Szczególne znaczenie w tym względzie przypisuję zgromadzonemu materiałowi empirycznemu, przedstawiającemu sposób widzenia „swojego miasta” przez białostoczan, ze wszystkimi emocjonalnymi odcieniami, które wskazują na charakter jej osobistej relacji pozwalającej ów obraz zbudować i nadać mu określoną treść. Warte podkreślenia jest również sięgnięcie do danych wtórnych, obrazujących wielotorowy proces konstruowania tożsamości Białegostoku z perspektywy odgórnej, instytucjonalnej – wszak o jego szczególnych własnościach oraz pożądanych kierunkach zmiany donosiły różne podmioty zaangażowane w rozwój miasta i działanie realizowane na jego rzecz. (...) To ważna pozycja tak dla włodarzy, jak i mieszkańców miasta, ale również dla tych, którzy na Białystok z zainteresowaniem patrzą „z zewnątrz”.
Z recenzji dr hab. Kamilli Dolińskiej

W mojej opinii recenzowana monografia napisana jest na dobrym poziomie naukowym i jej ukazanie się będzie odpowiadać na zapotrzebowanie rynku. Czytelnik otrzymuje w niej czytelne wyjaśnienia obecnie bardzo złożonej sytuacji, w jakiej znalazła się młodzież w Polsce, a bogata zawartość informacyjna monografii, wysoki poziom merytoryczny przeprowadzonej analizy będzie zarówno odpowiadać oczekiwaniom akademickim, jak i może zachęcać do prowadzenia rzeczowej dyskusji na temat problemów obecnych pokoleń młodzieży.
Z recenzji dr. hab. Jerzego Pawła Gieorgicy, prof. UPH w Siedlcach

Przedstawiona do recenzji publikacja dwojga autorów G. Nowackiego i E. Dąbrowskiej-Prokopowskiej jest już VII tomem z serii dotyczącej problemów teorii i praktyki integracji społecznej. Tym razem autorzy poświęcili go problemom integracyjnym, właściwie to systemom wartości pokoleń postsolidarnościowych i funkcjonujących w Polsce w okresie trzydziestu lat transformacji. Można powiedzieć, że spośród tych generacji dwie mają korzenie w PRL-u, a trzecia–już całkowicie swoje życie przeżyła w wolnej Polsce, stanowi świadectwo nowych systemów wartości, dobrobytu i boomu konsumpcyjnego, który nastąpił w trzydziestoleciu po 1989 roku.
Z recenzji dr. hab. Wiesława Tadeusza Popławskiego, prof. PB

Emancypacja związana jest z dążeniem kobiet do udziału w życiu publicznym, także z szerokimi procesami społecznymi, w tym postępującymi od XIX w. zmianami w życiu społecznym, gospodarczym czy politycznym, dokonującymi się także na obszarze ziem polskich pod zaborami.
(...) Ogólny, a w wielu aspektach także szczegółowy obraz powstawania, rozwoju, działalności i dekompozycji poszczególnych struktur polskiego ruchu kobiecego jest już naukowo względnie rozpoznany. W porównaniu z historiografią zachodnią jesteśmy jednak dopiero na początku drogi poznawania historii Polek i ruchów emancypacyjnych, które tworzyły się pod zaborami, w latach Wielkiej Wojny, w dwudziestoleciu międzywojennym, w realiach okupacyjnych podczas drugiej wojny światowej (zwłaszcza pod okupacją sowiecką w latach 1939-1941), w czterdziestopięcioleciu Polski Ludowej i wreszcie w postkomunistycznej rzeczywistości ostatniej dekady XX w.
(...) Na zawartość tomu (...) składa się ponad dwadzieścia artykułów ujętych w siedmiu grupach (rozdziałach) tematycznych:
• Współczesność, perspektywy i zachodnie trendy w badaniach historii kobiet w Polsce.
• Zaangażowanie kobiet w działalność społecznikowską pod zaborami i w odrodzonej Polsce.
• Feminizm w ujęciu personalnym i medialnym w realiach polskich od schyłku XIX do schyłku XX w.
• Kobiety w twórczości artystycznej i kobiety twórcy na przestrzeni wieków.
• Specyfika funkcjonowania masowego ruchu kobiecego w realiach Polski Ludowej.
• Formy aktywizacji indywidualnej i organizacyjnej Polek na przestrzeni wieków.
• Formy aktywizacji indywidualnej i organizacyjnej kobiet w realiach europejskich na przestrzeni wieków.
Wieloaspektowość tematyczna i zróżnicowanie chronologiczne pokazują, w jak różnych kierunkach prowadzone są współczesne polskie badania z zakresu historii kobiet.
Ze Wstępu

„Piętno” luksusu nie bez powodu wybrzmiewa w tytule pracy, jako że luksus „naznacza” jednostki, umieszczając je na społecznym „świeczniku”, na którym większość chciałaby się znaleźć, ale też za żadną cenę nikt nie chciałby z niego spaść. Luksus błyszczy i promieniuje na swego posiadacza, lecz ciężko jest wejść w jego posiadanie. To właśnie na tych, którzy „wygrają” walkę w rywalizacji o pozycję w hierarchii społecznej czeka świat luksusu, stając się zarazem nagrodą za wysiłek, ale też ich „piętnem”, ponieważ utrzymanie się na szczycie wymaga olbrzymich kosztów, tak pieniężnych, jak i społecznych, które opiszę dokładnie w dalszej części pracy.

Monografia „Bezpieczeństwo i jego percepcja w dyskursie społecznym i militarnym” poświęcona jest szeroko rozumianemu postrzeganiu bezpieczeństwa w naukach społecznych. Jest to spojrzenie wieloaspektowe, uwzględniające zwłaszcza społecznych aktorów zbiorowych. Ponieważ katalog niebezpieczeństw zmienia się wraz z rozwojem każdego społeczeństwa, zmieniają się także percepcje zagrożeń. To zaś przekłada się bezpośrednio na różnorodną tematykę artykułów, które znalazły się w ww. tomie. Bezpieczeństwo nierozerwalnie jest elementem polityki, globalnej i lokalnej, co w doskonały sposób można obserwować w wyjątkowym roku 2020. Roku pierwszej od 100 lat ogólnoświatowej pandemii, która odcisnęła swoje piętno zarówno na globalnych, jak i lokalnych relacjach społecznych. Bez wątpienia już niedługo stanie się ona obiektem licznych analiz i badań, a także pogłębionych dyskursów.
Ponieważ społeczna percepcja bezpieczeństwa opiera się w dużej mierze na przekazie medialnym, a także materiałach umieszczanych w mediach społecznościowych i różnorodnych portalach internetowych zjawisko to jest kluczowym elementem przewijającym się w poszczególnych rozdziałach monografii. Zaś kolejny rozdział w syntetyczny sposób przedstawia zasady działania złożonych systemów bezpieczeństwa, które są punktem wyjścia do opisu większości zagrożeń podnoszonych przez autorów. Podobnie fundamentalnych kwestii dotyczy artykuł odnoszący się do złożoności modelu bezpieczeństwa społecznego i znaczenia tego faktu dla analizy działania systemu opieki społecznej.
Społeczna percepcja bezpieczeństwa, jako układ złożony oraz niestały, nie pozwala budować wzorcowych modeli, dlatego też zbiór prac w niniejszej monografii jest studium wybranych przypadków, które mogą stać się punktem wyjścia do dyskusji. Założenie to sprawiło, że do zbioru włączone zostały także analizy o charakterze historycznym i geopolitycznym jako dopełnienie szerokiego spojrzenia na problematykę bezpieczeństwa.

Praca niniejsza jest pokłosiem wieloletnich badań, których cząstkowe rezultaty znajdowały swój wyraz w postaci referatów wygłaszanych na krajowych i zagranicznych konferencjach oraz artykułów zamieszczanych w periodykach historycznych. Zamiarem tej publikacji jest przybliżenie tematyki I i II wojny światowej, a więc historii i pamięci o tych wydarzeniach z perspektywy amerykańskiej. W pierwszej części pracy zamieszczono również tekst pokazujący rytuały (nie zawsze podobne nawet w państwach zwycięskich) i różne pamięci o Great War w Wielkiej Brytanii i innych krajach europejskich. W obu prezentowanych fragmentach sporo uwagi poświęcono współczesnej historiografii i narracji o wojnach światowych oraz sposobach upamiętniania i kształtowania pamięci zbiorowej Amerykanów o Great War i Good War.

Autorka przedmiotem materialnym książki czyni dokumenty i opracowania dotyczące innowacyjności oraz konkretne przejawy innowacyjności w życiu społecznym. Uzupełnia to wskazaniem na przedmiot formalny swojego opracowania, którym jest perspektywa konstruktywizmu społecznego. (...) Szczególnie ważne jest dla niej ukazanie legitymizacyjnej funkcji studiów nad innowacyjnością, które uprawiane są jako narzędzie służące do uprawomocnienia określonej polityki gospodarczej państw rozwiniętych. Autorka wywiązała się w sposób perfekcyjny z przyjętych załażeń i celów książki, która jest bardzo ważnym głosem w socjologicznej dyskusji nad wiedza, ale ma także walor publikacji, którą powinien przeczytać każdy decydent mający wpływ na sferę nauki i jej powiązanie z gospodarką.

Monaster Świętego Ducha w Wilnie został założony na przełomie XVI/XVII wieku, ale jego początki sięgają czasów wielkiego księcia litewskiego Olgierda i jego drugiej żony, księżnej twerskiej Julianny. W II połowie XIV wieku mnisi założyli wspólnotę monastyczną Świętej Trójcy, na miejscu męczeńskiej śmierci w 1347 roku mnichów Antoniego, Jana, Eustachego, których Kościół prawosławny kanonizował. Do dzisiaj relikwie Świętych męczenników wileńskich są najważniejszymi, do których przychodzą wierni prawosławni w Wilnie. Pieczę nad relikwiami sprawują mnisi monasteru Świętego Ducha (…). W dziejach Kościoła prawosławnego w I Rzeczypospolitej monaster Świętego Ducha był jednym z ważniejszych. Stanowił centrum duchowe, kulturowe, oświatowe, a także charytatywne. Jego bezpośrednim przełożonym był patriarcha konstantynopolitański. Monaster miał silne zaplecze w postaci uczonych duchownych, którzy byli jego przełożonymi, a także nauczycielami w działającej przy nim szkole brackiej. Z monasterskiej drukarni wychodziły teksty polemistów prawosławnych, należących do wspólnoty Świętego Ducha bądź kończących szkołę bracką, przyszłych nauczycieli, duchownych czy wręcz biskupów. Monaster w czasach unii kościelnej był centrum opozycji przeciw Kościołowi unickiemu. Podzielił los monasterów z ziem ruskich Rzeczypospolitej po III rozbiorze Polski i znalazł się w strukturach Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Choć mógł zostać zamknięty przez władze carskie, to przetrwał, gdyż dostrzeżono jego wkład w dziedzictwo Kościoła prawosławnego. W nowej rzeczywistości znalazł się, kiedy powrócił do II Rzeczypospolitej. Pełnił, jak dawniej, te same role wynikające z reguły monastycznej, a ponadto prowadził działalność, która wynikała z aktualnej sytuacji Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej. Życie monastyczne wspólnoty monastycznej wileńskiej Świętego Ducha jest kontynuowane do dzisiaj.
Od Autorki

Najważniejsza cechą pracy Mirosława Reczko jest doprawdy kolosalna dokumentacja zebrana i analizowana przez Autora. Zawiera ona świadectwa na piśmie, niezwykle liczne i bardzo szczegółowe dokumenty sądowe, szczególnie dotyczące wyroków, wywiadów ze świadkami itp. Autor opiera się na tej olbrzymiej dokumentacji w celu dokonania wnikliwej analizy.
Praca M. Reczko jest ważnym wkładem do historiografii tego tragicznego okresu. Jest świadectwem tego, do czego może dojść rasistowskie barbarzyństwo, kierowane przez zbrodnicze systemy.
Prof. Alexandre Kurc

Z pionierskich badań dr. Mirosława Reczko wynika, że w odróżnieniu od pobliskiego regionu łomżyńskiego (np. bestialski mord ludności żydowskiej w Jedwabnem) w Ciechanowcu nie doszło do żadnych pogromów antyżydowskich, ani nawet incydentów antysemickich. Łatwo odpowiedzieć, że na taki stan rzeczy największy wpływ miało poprawne zachowanie ludności żydowskiej wobec polskich "sąsiadów" podczas okupacji sowieckiej. W świetle badań Autora duże znaczenie miały tu poprawne, godne powielenia, relacje między rabinem Ciechanowca a proboszczem miejscowej parafii ks. Nikodemem Kowalewskim. Już po zarządzonej przez sowietów II deportacji mieszkańców Ciechanowca na wiosnę 1940 r., na prośbę rabina, miejscowy proboszcz, ryzykując życiem podjął decyzję o przechowywaniu akt gminy żydowskiej w Ciechanowcu.
Prof. Janusz Szczepański

Autorka napisała pozycję ważną, do której w przyszłości odwoływać się będą badacze stosunków międzynarodowych oraz – w miarę upływu czasu – również historycy relacji Polski z państwami ościennymi. Podjęcie tematu stosunku Polski do Białorusi pozostaje istotne m.in. ze względu na dysproporcje między tym tematem a opracowaniami dotyczącymi innych sąsiadów Rzeczypospolitej.
Z recenzji dr. hab. Arkadiusza Adamczyka, prof. UJK
Monografię uznać należy za bardzo cenną pozycję naukową. Jej niewątpliwą zaletą jest szeroka baza źródłoznawcza. Jest dziełem samoistnym i oryginalnym. Niewątpliwie przyczyni się do szerokiej dyskusji dotyczącej kondycji polskiej polityki zagranicznej. Nie ulega wątpliwości, że publikacja stanowi istotny wkład w polską naukę.
Z recenzji dr. hab. Arkadiusza Czwołka, prof. UMK

Pokonferencyjny tom dotyczący oblicz wielkiego miasta (...) wnosi wiele nowych i ciekawych treści dotyczących rozwoju i problemów współczesnych wielkich miast w Polsce. Ukazuje też nowe oblicza miejskiego rozwoju, związane ze społecznością internetową (...).
Można na oblicza rzeczywistości miejskiej i rozwój wielkich miast w Polsce patrzeć w sposób rozmaity. Niektórzy mogą uważać, że jest on niedostateczny w stosunku do potrzeb mieszkańców, inni zaś - podchodzić do niego w sposób bardziej apologetyczny, tym niemniej na podstawie lektury tekstów proponowanych do publikacji można ogólnie stwierdzić, że jest to "czas polskich wielkich miast" i ich mieszkańców, albowiem rozwijają się one bardzo dynamicznie.
Z recenzji dr. hab. Tadeusza Popławskiego, prof. PB

Młodzież jest jak czuły barometr tego, co obowiązuje w świecie, którego jest elementem. Badacze społeczni dowodzą (co potwierdza potoczne przeświadczenie), że jednostki i całe grupy społeczne nie są odizolowane od swego środowiska. Zawsze są z nim sprzęgnięte, a to znaczy, że chcąc nie chcąc przejmują jego cechy i w jakimś stopniu stają się ich odbiciem. Każdy Czytelnik w tym opracowaniu znajdzie zatem opisy odnoszące się i do jego własnej kondycji. W rezultacie będzie mógł dostrzec swoje silne i słabe strony bądź ewentualne zagrożenia; wskazać to, co jest zadowalające, a jednocześnie to, co wymaga korekty. Książka, w ogólności, może stać się pobudzającą lekturą dla osób pragnących lepiej zorientować się w kondycji moralnej społeczeństwa.

Potencjał narzędzi informatycznych jest nieograniczony. W rzeczywistości występują jednak różnorodne czynniki psychologiczne i społeczne warunkujące zakres wykorzystania tych narzędzi w witrynach szkolnych. Znajdziemy witryny funkcjonalnie zacofane, jak i strony wyróżniające się profesjonalnym poziomem wykonania. Prezentacja witryn jest zróżnicowana pod każdym względem – atrakcyjności wyglądu, układu treści, oferowanych funkcjonalności komunikacyjnych. Witryna jest kompleksowym narzędziem, które informuje o tym, co się dzieje w szkole i poza nią. Strona szkolna jest dziś niezbędnym narzędziem komunikacji, a jej przekaz stanowi prezentację i wizytówkę oferty placówki szkolnej.

Th e history of eastern Christianity in Poland under the Piast dynasty has not been discussed enough in subject literature. It has never been the subject of a monograph. Th e existing general works were written in the mid-war period, while in modern historiography this subject has only
been covered fragmentarily. Signifi cant gaps in research into the history 8 THE ORTHODOX CHURCH IN POLAND UNTIL THE END OF THE 14TH CENTURY of eastern Christianity have come from treating this tradition as foreign to the Polish state. Th e stereotype of a Polish Catholic and Russian Orthodox was formed under the infl uence of national and political conditions and
translated to the way eastern Christianity was viewed. Such feeble interest in the issues of eastern Christianity in Polish scholarship was infl uenced by political factors, the divide separating the Catholic and Orthodox world for the last two centuries, and the clear cultural and religious diff erences. Th is state of aff airs did not mean a complete rejection of the many serious studies conducted by Russian, Ukrainian, and Polish historians.

W najnowszym tomie, nieodmiennie, przedmiotem odniesień autorskich wypowiedzi będą małe miasta po wschodniej stronie Polski. Będzie w nim można znaleźć obrazy odnoszące się do współczesności, a także odwołujące się do czasów minionych; zarówno charakterystykę warunków zapewniających spokojny i sielankowy ład, jak i opis stanów zakłócanych najróżniejszymi kataklizmami i dramatycznymi wydarzeniami; obrazy i fakty przedstawiające wymiar dnia przeżywanego we wspólnocie, a zarazem – kształty codziennych chwil obecne w indywidualnych (to jest niepowtarzalnych) doświadczeniach. Wieloaspektowość zawartego w publikacji materiału ma szansę pobudzić wrażliwość Czytelnika; stwarza sposobność, by wyobrażenie o świecie można
było dopełnić niejako zapoznanymi jego obszarami.

Rok 1917 obfitował w doniosłe wydarzenia polityczne i militarne toczącej się wojny, która w historiografii nazywana jest Wielką Wojną lub pierwszą wojną światową. Czy był to przełomowy rok tej wojny?
W tomie tym swoje przemyślenia na ten temat prezentuje zespół kilkunastu historyków z wielu ośrodków akademickich kraju. Większość z nich to uznani już badacze, legitymujący się poważnym dorobkiem naukowym. Teksty zostały pogrupowane w trzech częściach, poświęconych problematyce politycznej, społecznej i wojskowej.
Czy rok 1917 był przełomowym rokiem Wielkiej Wojny? Być może każdy z Czytelników będzie miał własne zdanie na ten temat. Wydaje się jednak, że pytanie to ciągle pozostaje otwarte.

Potencjał społeczeństwa obywatelskiego do samoorganizacji stanowi bardzo interesujący aspekt w rozważaniach na temat bezpieczeństwa narodowego. Olbrzymia dynamika społecznej aktywności oraz bardzo szeroki zakres prowadzonych działań sprawiają, że oddolna społeczna aktywność stanowi fenomenalne zaplecze do wyzyskania w zakresie działań na rzecz dobra wspólnego. Niniejsza książka stanowi próbę opisania kluczowych problemów stojących na drodze do skutecznego zaangażowania obywateli w tworzenie bezpieczeństwa narodowego. Punktem wyjścia są rozważania nad ideą społeczeństwa obywatelskiego oraz demokracji. Skoro zmiany społeczne są tak dynamiczne, a idee na przestrzeni lat ewoluują, jak wyglądają one w chwili obecnej? Czym jest współczesna demokracja, a czym społeczeństwo obywatelskie?

Zaletą książki, która się wysuwa na pierwszy plan, jest szerokie i wnikliwe przedstawienie najbardziej aktualnego trendu w zagadnieniu argumentacji z autorytetu. Trendu międzynarodowego, w którym Autor Rozprawy aktywnie uczestniczy, jest wiec szczególnie kompetentnym sprawozdawcą i komentatorem.

Z recenzji prof. dr. hab. Witolda Marciszewskiego

Praca dr. Marcina Koszowego stanowi istotne uzupełnienie literatury naukowej dotyczącej argumentacji, zwłaszcza argumentacji z odwołaniem do autorytetu. Książka powinna się spotkać z dużym zainteresowaniem zarówno wśród badaczy argumentacji, jak i logików nieformalnych, a także językoznawców oraz osób zainteresowanych argumentacją prawniczą (można np. wyobrazić sobie zastosowanie postulowanego podejścia do analiz wypowiedzi argumentacyjnych Sądu Najwyższego i Trybunału Konstytucyjnego oraz wypowiedzi na ich temat). Jednocześnie praca wskazuje na dalsze obszary badawcze i otwiera nowe perspektywy (np. wykorzystanie założeń lingwistyki obliczeniowej i narzędzi językoznawstwa korpusowego do wydobywania struktur argumentacyjnych z korpusów tekstów).

Z recenzji prof. dr. hab. Piotra Stalmaszczyka

Tematyka polityczna zagościła w prasie kobiecej wraz z pojawieniem się na
rynku wydawniczym tytułów związanych z organizacjami społecznymi i partiami
politycznymi. Rosnące zainteresowanie tego typu publikacjami wśród kobiet
wynikało z dokonujących się zmian społeczno-polityczno-gospodarczych, które
zapoczątkowały proces ich upodmiotowienia. Jednakże definitywne przedefiniowanie
pozycji i roli kobiet w zmieniającym się świecie wymagało od nich nie tylko
biernego przyswajania politycznej publicystyki, ale polityczno-organizacyjnej
aktywizacji. |Podejmując refleksję na temat obecności (i miejsca) tematyki politycznej
w prasie kobiecej, Autorki i Autorzy poszczególnych rozdziałów wkraczają
w przestrzeń dotąd mało zbadaną. Tym bardziej warto to uczynić.

(…) Treść książki obejmuje całokształt tytułowej problematyki. Koncentrując się na kwestiach materialnoprawnych, jednak występują również wątki proceduralne. Połączono omówienie odpowiedzialności obydwu stron stosunku pracy (pracodawcy i pracownika) oraz odpowiedzialności w indywidualnym i zbiorowym prawie pracy. Książka zawiera także fragmenty dotyczące spraw, które, mimo ich spójności teoretycznej, rzadziej są omawiane wspólnie i w powiązaniu z innymi aspektami odpowiedzialności występującymi na tle stosunku pracy (odpowiedzialność porządkowa w pragmatykach pracowniczych lub służbowych i odpowiedzialność dyscyplinarna oraz odpowiedzialność w zbiorowym prawie pracy). Zintegrowanie tych treści z zagadnieniami zwykle prezentowanymi w opracowaniach z zakresu odpowiedzialności w prawie pracy, pozwoliło na stworzenie kompleksowego przeglądu bardzo istotnego dla każdej dziedziny prawa zagadnienia odpowiedzialności za działania objęte jej regulacją.
(Z Recenzji dr hab. Doroty Dzienisiuk)

Ziemie białoruskie na przestrzeni ostatniego wieku podlegały częstym przemianom ustrojowo-politycznym. Kolejne zmieniające się instytucje państwowe starały się upowszechnić wśród obywateli własną wizję przeszłości.
W czasach sowieckich obowiązujący opis historii przez większość społeczeństwa traktowany był jako własny i nie podlegał zasadniczej krytyce. Na Białorusi sowieckiej, inaczej niż to było na Litwie czy w Polsce, obok świata komunistycznego, nie funkcjonowała równolegle alternatywna rzeczywistość narodowa, dlatego też nie powinien dziwić fakt, iż wraz z upadkiem komunizmu wytworzyła się próżnia, którą w latach 1991 – 1994 nieumiejętnie starały się zagospodarować kształtujące się białoruskie środowiska narodowe. Darowana Białorusinom niepodległość traktowana była jako „zło konieczne”, a likwidację Związku Sowieckiego odbierano w kategoriach zachodniego spisku. Nastroje te świetnie wyczuł kandydujący w wyborach prezydenckich w 1994 roku Aleksander Łukaszenko. Przez ostatnie ponad 20 lat to właśnie on i jego administracja skutecznie nadawali ton tworzonemu w państwie białoruskim przekazowi historycznemu. Powrót do retoryki z okresu sowieckiego w wydaniu Łukaszenki nie okazał się jednak prostym kopiowaniem wzorów z przeszłości, ale umiejętnym dostosowaniem ich do współczesnych potrzeb.

Przedstawiona publikacja dotyczy jednodniówek powstałych w okresie międzywojennym, tj. od listopada 1918 r. do września 1939 r., na terenie pięciu województw II Rzeczypospolitej: białostockiego, nowogródzkiego, poleskiego, wileńskiego i wołyńskiego.
Jednodniówka to druk z pogranicza książki i czasopisma, efemeryda. Na te cechy zwraca się uwagę w definicjach słownikowych. Według Podręcznego słownika bibliotekarza jednodniówka to synonim efemerydy, „wydawnictwo okolicznościowe, budową zbliżona do gazety, często stające się pierwszym numerem czasopisma.

Główny cel pracy – ocena obowiązujących rozwiązań normatywnych w zakresie zarówno karnoprawnych determinantów wpływających na tw. śledztwo dziennikarskie, jak i jego prawnych granic – był warunkowany przyjęciem założenia, iż pomiędzy działalnością dziennikarzy śledczych a karnoprawną ochroną określonych praw i wolności oraz kształtem normatywnym odpowiedzialności karnej dziennikarza śledczego za naruszenie prawa winna istnieć pewna kowariancyjna zależność, polegająca zarówno na wpływie rozwiązań normatywnych prawa karnego na działalność dziennikarzy śledczych (np. odpowiedzialność karna dziennikarza za zniesławienie, naruszenie miru domowego, fałsz intelektualny dokumentów), jak i na praktyki, nawyki i tendencje w zakresie wykorzystania przez dziennikarzy śledczych określonych rozwiązań i instrumentów prawnych (np. tajemnica anonimatu, problematyka dziennikarskiego, prywatnego gromadzenia dowodów), z drugiej zaś strony, skutkująca określoną przez wymiar sprawiedliwości – oceną dziennikarskich zachowań. Wskazany cel pracy rzutuje w oczywisty sposób na przyjętą tezę badawczą: obowiązujące rozwiązania prawnokarne nie wyznaczają w dostateczny sposób granic działalności dziennikarzy śledczych, w szczególności śledztwa dziennikarskiego, a linia orzecznicza sądów polskich nie jest w tym zakresie jednolita. Natomiast propozycje ścisłej ustawowej reglamentacji śledztw dziennikarskich są kontrefektywne. (Ze Wstępu).

Banałem będzie stwierdzenie, że prawo rodzinne to olbrzymi obszar prawa cywilnego, że to fundamentalne zagadnienie z zakresu stosunków społecznych, a więc politycznych, że problematyka małżeństwa i rodziny to od dawna ważny problem filozoficzny oraz ideologiczny. Podjęcie problematyki tworzenia prawa rodzinnego w okresie dwudziestu lat Polski Ludowej, od zarania nowej formacji społeczno-politycznej na ziemiach Polski, musiało skutkować wejściem Autora na wspomniane liczne pola ludzkiej wiedzy. (…) Ważniejsze, że Autor monografii bardzo swobodnie porusza się po wszystkich wymienionych polach, a zwłaszcza dużo uwagi poświęca zagadnieniom doktrynalnym, ideologicznym, nie unikając równocześnie zagadnień społecznych i gospodarczych. Uważam to za trafne, bowiem w totalitarnym systemie komunistycznym ideologia zawsze miała znaczenie najbardziej pierwszorzędne, wiodące, podporządkowane jej były wszelkie obszary życia społecznego, a więc m.in. gospodarka i prawo. (…) O ile większość wywodów podstawowej części pracy miała charakter zbli-żony do wywodów analitycznych, o tyle zakończenie jest wręcz znakomitą syntezą problemów prawa rodzinnego oraz dziejów jego unifikacji i kody-fikacji w powojennym dwudziestoleciu. Jest to wykonane tak świetnie, że budzi szacunek dla Autora. To duże osiągnięcie naukowe, o trwałym charakterze.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Adama Lityńskiego

Autor zajął się problematyką unifikacji i kodyfikacji polskiego prawa rodzinnego w latach 1945-1964, wypełniając w ten sposób lukę istniejącą w polskiej literaturze prawniczej. Jest to opracowanie z zakresu historii polskiego prawa, jednak niezwykle ważne i istotne nie tylko dla historyków prawa,
ale również, a może przede wszystkim, dla osób zajmujących się współczesnym prawem rodzinnym. Monografia Piotra Fiedorczyka stanowi bowiem dla tych osób bezcenne źródło wiedzy o przebiegu prac legislacyjnych nad prawem rodzinnym w okresie Polski Ludowej (do uchwalenia kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Krzysztofa Pietrzykowskiego

Praca jest z całą pewnością dziełem historyka profesjonalisty, autora wielu rozpraw o dziejach Podlasia. O jej wartości merytorycznej decyduje wykorzystanie, zwłaszcza w odniesieniu do okresu XVI-XVIII w., stosunkowo bogatej i różnorodnej podstawy źródłowej, w tym, co jest szczególnie ważne, archiwalnej. Autor wykorzystał też wcześniejszą literaturę przedmiotu. Zatem jego opracowanie niewątpliwie wypełni dotkliwą lukę w zakresie historii województwa podlaskiego do 1795 roku.
Z recenzji prof. dr. hab. Józefa Śliwińskiego

Tom Polish Perspectives on American History pod redakcją naukową Haliny Parafianowicz jest pracą zbiorową polskich badaczy od lat biorących udział w Forum Zaawansowanych Studiów nad Stanami Zjednoczonymi im. Profesora Andrzeja Bartnickiego. W pracy niniejszej znajdują się artykuły dotyczące przeszłości USA, poczynając od XVIII w., a kończąc na XX w. Teksty tematycznie związane są z kolejnymi edycjami Forum i pokazują zarazem obszary zainteresowań badawczych kilkudziesięciu Autorów, amerykanistów z wiodących polskich ośrodków naukowych.
Redaktor naukowy tomu.

Wiele można powiedzieć o nowych mediach: krytycznie i bezkrytycznie, obszernie i zwięźle,
refleksyjnie i nierefleksyjnie. Sieć często wymyka się socjologicznemu oglądowi, ponieważ jest immanentnie in statu nascendi. Wszelkie próby uchwycenia złożoności medium skazane są na fragmentaryczność, nieaktualność czy zarzuty stronniczości. Jednakże sieć przeobraża naszą rzeczywistość społeczną, generując fenomeny niespotykane w epoce przedsieciowej. Wystarczy wskazać na szereg zjawisk związanych z serwisami społecznościowymi. Siłę sieciowych powiązań ukazała sprawa ACTA. Wpływ jest tak wielki, że zmienia się nasze postrzeganie czasu i przestrzeni.
Może w przyszłości dzieje ludzkości zostaną podzielone na te przed powstaniem Internetu (Before the Internet) i te po powstaniu Internetu (At erthe Internet). Może będzie to jeszcze jeden punkt zwrotny historii niczym wielkie wydarzenia, np. druga wojna światowa. Cały czas zastanawiamy się, czy stajemy się bardziej wolni dzięki słabym sieciowym więziom i ograniczonym zaangażowaniu. Czy może splątani, zniewoleni siecią, czy wręcz wkręceni w sieci? Ze Wstępu.

Rezultaty powszechnych spisów ludności, które odbyły się w 2011 i na początku 2012 roku we wszystkich państwach Unii Europejskiej oraz w Europie Wschodniej (na Białorusi w 2009, w Rosji w 2010 roku i in.) umożliwiają przeprowadzenie analizy komparatystycznej sytuacji mniejszości narodowych i etnicznych w sąsiednich krajach, dynamiki przemian (w tym również zaniku) ich tożsamości etniczno-kulturowej. Czym spowodowana jest owa tendencja, która ma charakter systemowy i powszechny? Wszechstronna analiza jej przyczyn i skutków, poszukiwanie środków zapobiegających wykorzenieniu tożsamości etniczno-kulturowej autochtonicznych mniejszości na pograniczach państw Europy Środkowo-Wschodniej są wśród zadań owej pracy zbiorowej. (Z Wprowadzenia)

Regionalne elity polityczne Polski stały się przedmiotem zainteresowania autorów niniejszej publikacji. W opracowaniach naukowych dotyczących polskich elit politycznych skupiano się przede wszystkim na problematyce dotyczącej wpływów elit krajowych; tak zwane ujęcia regionalne w mniejszej mierze podejmowane były przez badaczy. Potrzeba opracowania problemu elit politycznych o zasięgu regionalnym czy lokalnym została podniesiona również podczas podsumowania dyskusji na konferencji zorganizowanej w Instytucie Historii Uniwersytetu Zielonogórskiego („Elity polityczne i wojskowe II Rzeczypospolitej”). Monografa, choć nie wyczerpuje w pełni zagadnienia określonego w tytule, poszerza dotychczasowy stan wiedzy na temat roli i znaczenia elit regionalnych i lokalnych Polski.
(Z Wprowadzenia)

Praca jest cennym wkładem badawczym w dziedzinie bardzo ważnej, jaką jest wiedza o społeczeństwie. Szeroki zakres zagadnień, jakie ta praca obejmuje , sprawia, że możemy zobaczyć społeczeństwo, w szczególności społeczeństwo Podlasia, w całości i przejawach jego transformacji. Kultura i przeobrażenie współczesnego świata, a w tym i Podlasia, stają się bardziej zrozumiałe i bliskie. (Z recenzji prof. dr . hab. Edwarda Szymańskiego)

Można założyć, że dotychczas prowadzona polityka wielokulturowości opierała się na wielu przesłankach utopijnych, o charakterze populistycznym, głównie przyjętych z punktu widzenia społeczeństw dominujących. Zakładano między innymi, że imigranci: przystosują się do wymogów społeczeństw przyjmujących, przyjmą przynajmniej podstawowe wartości społeczeństwa przyjmującego, dostosują się do systemu prawnego, nie będą podważać podstaw systemowo -politycznych ekonomicznych i kulturowych społeczeństw przyjmujących, wreszcie, zrezygnują z tych swoich wartości i wzorów kulturowych, które są szczególnie nieakceptowane społecznie w krajach przyjmujących i, że nie oczekują i nie wymagają zasadniczych zmian w społeczeństwie dominującym. Zakładano, że imigranci sami będą lub przynajmniej powinni czynić starania, aby zintegrować się ze społeczeństwem przyjmującym.
Obecnie niewątpliwie konieczna jest nowa koncepcja polityki wielokulturowości, taka, która zostanie skonstruowana na gruncie krytycznej analizy źródeł i konkretnych przyczyn porażki dotychczasowych rozwiązań społeczno-politycznych, która zostanie oparta na bardziej realistycznej koncepcji społeczeństwa wielokulturowego.(Ze Wstępu)

Małgorzata Bieńkowska jest pionierką polskich, socjologicznych badań nad transspłciowością, a szczególnie nad jedną z jego odmian – transseksualnością. Warto na wstępie zatem podkreślić znaczenie recenzowanej monografii dr Bieńkowskiej – książka ta jest pierwszym w Polsce w miarę kompletnym opracowaniem zagadnienia transseksualności, opracowaniem podejmującym tę problematykę nie z perspektywy medycznej, ściślej: seksuologicznej czy psychologicznej, ale z perspektywy nauk społecznych. Ma to ogromne znaczenie (...) pozwala ujrzeć społeczny fenomen transpłciowości w nowy sposób, umożliwiający rozprawianie się z wieloma mitami czy po prostu stereotypami dotyczącymi osób, które przekraczają granice płci. Dzięki użytej metodologii Autorka stara się w możliwie wierny sposób pokazać, w jaki sposób same osoby transseksualne postrzegają własną tranzycję, tożsamość, seksualność, płeć, a także jakie formy działania zbiorowego , politycznego chcą podejmować i podejmują w Polsce”.
Z recenzji dr hab. Jacka Kochanowskiego

Ukazujące się prace przeważnie wskazywały na pożądany, a nawet nieuchronny kierunek ewolucji społeczeństw od homogenicznych kulturowo do heterogenicznych, wielokulturowych.
Po 2001 roku (niewątpliwie w kontekście zamachu na WTC w Nowym Jorku) następuje wyraźny odwrót od dotychczasowych koncepcji wielokulturowości; pojawia się coraz więcej stanowisk i nurtów krytycznych, a nawet negujących sensowność utrzymujących się w obiegu naukowym koncepcji wielokulturowości, multikulturalizmu. W niektórych krajach, także dotychczas traktowanych jako otwarte i tolerancyjne, pojawiają się problemy związane ze stosunkiem do imigrantów, z ich włączaniem do społeczeństwa przyjmującego. (Ze Wstępu)

Książka jest dedykowana prof. Andrzejowi Wyrobiszowi, który stanowi wzór uczonego wnikliwie i z zaangażowaniem badającego przeszłość nie dla stopni, sławy czy kariery, lecz dla realizacji pasji poznawczej, wzbogacania własnej wiedzy i osobowości. Jest także wzorem nauczyciela – przyjaciela studentów, otwierającego młodym ludziom nowe perspektywy badawcze, nieszczędzącego czasu dla opieki nad młodymi adeptami „sztuki historii”. Jest także wzorem człowieka: uczciwego, dążącego do prawdy, nawet wtedy, gdy droga do jej zdobycia prowadzi pod górę. (Ze Wstępu).

„Rozprawa stanowi, bez wątpienia, unikalny, niezwykle cenny wkład w ustalenie wydarzeń związanych z upadkiem unii i restytucją prawosławia w obwodzie białostockim. Całość jest dobrze skonstruowana i stanowi ważne kompendium wiedzy na ten temat. Autorka pracowała w oparciu o niewykorzystane dotąd źródła. Czytelnik obeznany z problematyką będzie odbierał treść rozprawy jako wiarygodny materiał uzupełniający jego wiedzę. Kluczową rolę w rozważaniach Autorki odgrywa bp Józef Siemaszko, któremu Autorka poświęciła dużo uwagi, miejscami opisując niezwykłe szczegóły jego życia i działalności, nie zawsze dotychczas znane i oczywiste. Pracę cechuję dynamika myśli, czyta się ją swobodnie, jest ciekawa i absorbująca”.
Z recenzji bp dr hab. Jerzego (Pańkowskiego), prof. ChAT

SPIS TREŚCI

SPIS TREŚCI

Scena polityczna to pojęcie, które weszło do naszego języka potocznego bardziej na zasadzie kalki językowej, niż z tego powodu, że jest to fachowy termin naukowy. W języku codziennym określenia tego używa się zamiennie z takimi wyrażeniami, jak polityka, życie polityczne, wydarzenia z pierwszych stron gazet. Można więc powiedzieć, że scena polityczna, to taki skrót myślowy albo metafora, która stosowana jest po to, aby móc objąć ogół i istotę przebiegu wydarzeń politycznych. Skojarzenie polityki z dramatem, a ściślej ze sceną i akcją rozgrywającą się na niej jest oczywiście dużym uproszczeniem, ale trzeba je zrozumieć mając na uwadze wiele nowych uwarunkowań obecnego życia społecznego.

Summariusz do dóbr supraskich z nadań funduszowych JWW Hrabiów Chodkiewiczów w posiadaniu WW Ojców Bazylianoów zostających Roku 1817 w Młynie spisany