Geografia i metafora

Opis książki

Studia zebrane w tomie Geografia i metafora są efektem drugiej konferencji z cyklu „Przestrzeń jako kategoria poetyki”, zorganizowanej w maju 2012 roku w Białymstoku przez Zakład Teorii
i Antropologii Literatury Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu w Białymstoku. (...) W części pierwszej, zatytułowanej Przestrzenie geograficzne – przestrzenie kreowane, zamieszczone zostały artykuły, w których twórczość takich pisarzy, jak: Adam Mickiewicz, Stefan Żeromski, Czesław Miłosz, Awot Jeszurun, Radosław Kobierski, Marcin Wroński, Ryszard Kapuściński, Miron Białoszewski, została poddana analizom ukazującym przy pomocy narzędzi poetyki historycznej oraz geopoetyki mechanizmy metaforyzacji i symbolizacji konkretnych miejsc w przestrzeni geograficznej. Interpretacje oparte na tych analizach dają wgląd w charakter wyobraźni przestrzennej omawianych twórców, ze zwróceniem szczególnej uwagi na jej źródła biograficzne i topograficzne.
Na część drugą, zatytułowaną Metafory przestrzenne – przestrzenie zmetaforyzowane, złożyły się studia tematyzujące wpływ doświadczenia geograficznego na metaforykę przestrzenną i sposoby
jej funkcjonalizowania w utworach literackich. Znajdują się wśród nich interpretacje o charakterze poetologicznym, wskazujące na geograficzne źródła metafor przestrzennych, które obrazują dra-
mat tożsamości, czego przykładem może być twórczość Sławomira Mrożka, czy dramat egzystencji, jak w twórczości Witolda Gombrowicza. Drugą grupę stanowią teksty wpisujące się w tendencje
badawcze określane mianem zwrotu topograficznego i wykorzystujące narzędzia geopoetyki w interpretacji literackich wyobrażeń przemian, jakie zaszły w geopolitycznym kształcie współczesnego
świata. (Od redakcji).