Prawnokarne aspekty śledztwa dziennikarskiego

Opis książki

Główny cel pracy – ocena obowiązujących rozwiązań normatywnych w zakresie zarówno karnoprawnych determinantów wpływających na tw. śledztwo dziennikarskie, jak i jego prawnych granic – był warunkowany przyjęciem założenia, iż pomiędzy działalnością dziennikarzy śledczych a karnoprawną ochroną określonych praw i wolności oraz kształtem normatywnym odpowiedzialności karnej dziennikarza śledczego za naruszenie prawa winna istnieć pewna kowariancyjna zależność, polegająca zarówno na wpływie rozwiązań normatywnych prawa karnego na działalność dziennikarzy śledczych (np. odpowiedzialność karna dziennikarza za zniesławienie, naruszenie miru domowego, fałsz intelektualny dokumentów), jak i na praktyki, nawyki i tendencje w zakresie wykorzystania przez dziennikarzy śledczych określonych rozwiązań i instrumentów prawnych (np. tajemnica anonimatu, problematyka dziennikarskiego, prywatnego gromadzenia dowodów), z drugiej zaś strony, skutkująca określoną przez wymiar sprawiedliwości – oceną dziennikarskich zachowań. Wskazany cel pracy rzutuje w oczywisty sposób na przyjętą tezę badawczą: obowiązujące rozwiązania prawnokarne nie wyznaczają w dostateczny sposób granic działalności dziennikarzy śledczych, w szczególności śledztwa dziennikarskiego, a linia orzecznicza sądów polskich nie jest w tym zakresie jednolita. Natomiast propozycje ścisłej ustawowej reglamentacji śledztw dziennikarskich są kontrefektywne. (Ze Wstępu).