Mentoring jako metoda wsparcia społecznego. Studium teoretyczno-empiryczne

Opis książki

Podjęta w monografii problematyka mentoringu jako metody wsparcia społecznego stanowi nowy, a także ważny obszar eksploracji działań prorozwojowych i pomocowych w naukach społecznych i może być rozpatrywany w różnych kontekstach interdyscyplinarnych, a w przypadku niniejszego opracowania – staje się przedmiotem zainteresowań badawczych i praktycznych osoby bezpośrednio zaangażowanej w praktykę wspierania z wykorzystaniem mentoringu (….). Opracowanie powinno znaleźć szerokie aplikacje wśród profesjonalistów podejmujących działania w systemie edukacji i pomocy społecznej oraz nauczycieli kształcących do pola pracy socjalno-wychowawczej, a także wśród studentów pedagogiki, socjologii i pracy socjalnej.
Z recenzji dr hab. Ewy Kantowicz, prof. UWM
Agata Butarewicz-Głowacka, co warto mocno podkreślić, jest nie tylko teoretykiem, ale także praktykiem mentoringu społecznego. Dwudziestoletnie, mające prekursorski charakter doświadczenie prowadzenia programów tego typu, to kapitał bezcenny. Publikacja wypełnia poważną lukę na polskim rynku wydawniczym. Zagadnienie mentoringu stało się bowiem w Polsce znane stosunkowo niedawno. Jeszcze kilkanaście lat temu słowo „mentoring” bywało w automatycznej korekcie zamieniane na „monitoring”, co można uznać za swoisty symbol niskiego stopnia rozpowszechnienia terminu. Od tego czasu sytuacja zmieniła się diametralnie – mentoring stał się elementem programów rozwojowych wielu firm, przewyższając niekiedy popularnością swojego korporacyjnego brata – coaching. Popularność ta dotyczy jednak, co słusznie podkreśla Autorka, niemal wyłącznie firm biznesowych. Mentoring społeczny ciągle nie może doczekać się w Polsce należnego mu miejsca. Wydanie recenzowanej książki może stać się jednym z impulsów zmiany tego stanu rzeczy.
Z recenzji dr hab. Małgorzaty Sidor-Rządkowskiej (PW)