Pamięć i edukacja. Wielowymiarowość ujęć

Opis książki

Wszystkie artykuły składające się na omawianą publikację opowiadają o podejmowanych cennych inicjatywach ocalania pamięci i tradycji, o konieczności żywego wiązania przeszłości z teraźniejszością. Książka ta uświadamia edukacyjną rolę przeszłości, która polega m.in. na tym, iż funkcjonuje ona jako norma, wartość i kryterium. Przeszłość, która nie mija, lecz staje się tym, „co jest zawsze”, traci cechy przeszłości, staje się „dawnością wciąż czuwającą”, trwaniem sprawdzonym przez pokolenia, dającym pewność. Jesteśmy silni siłą naszej historii, a pamięć otwiera nas na to, co uniwersalne i nieskończone. Autorzy odwołują się tu do materiału źródłowego, do licznych wspomnień dotyczących minionych zdarzeń i ludzi związanych z regionem, uobecniają przeszłość. Lektura recenzowanej pracy uświadamia czytelnikom, że pamięć jako sposób zbiorowego istnienia ma charakter wielopodmiotowy, ponieważ jest zawsze pamięcią czyjąś.
Z recenzji prof. dr hab. Teresy Zaniewskiej (SGGW)

Zebrane w monografii teksty są próbą podjęcia interdyscyplinarnego wielogłosu, którego punktem wspólnym i zarazem klamrąspinającą jest pamięć o przeszłości w różnych jej odsłonach.
Teksty zamieszczone w książce można umiejscowić w pewnej kategorii, którą obrazowo autorzy trafnie nazywają „pedagogiką miejsca”, związaną z kreowaniem podmiotu (każdego z nas) za pośrednictwem miejsca i pamięci. Można mówić o swoistym silnym związku pomiędzy pamięcią i miejscem, bowiem pamięć ma moc ocalającą „miejsce”, przywraca wszystko, co zapomniane, ukryte przez niewiedzęlub świadome zafałszowania i manipulacje.
Z recenzji ks. prof. dr. hab. Adama Skreczko (UKSW)