Lektury Wacława Potockiego

Opis książki

Prezentowane artykuły zostały uszeregowane z zachowaniem porządku chronologicznego analizowanych problemów.Tom otwiera artykuł Andrzeja Borkowskiego Miejsce i znaczenie Biblii w „Moraliach” Wacława Potockiego, rozpatrujący – zgodnie z formułą tytułową – rolę Pisma Świętego w jednym z najbardziej znanych zbiorów poezji polskiego baroku. W kolejnym studium Maria Wichowa śledzi obecność imperatywu nosce te ipsum w literaturze dawnej, ze szczególnym uwzględnieniem spuścizny Wacława Potockiego (Dyskurs Potockiego o poznaniu samego siebie na tle dziejów imperatywu „nosce te ipsum” w literaturze staropolskiej). Dwa następne studia, Moniki Szczot („Molestiae nuptiarum” i ich źródła w „Sylorecie” Wacława Potockiego) oraz Elżbiety Jurkowskiej (Źródła konstrukcji fabularnych w „Sylorecie” Wacława Potockiego), koncentrują się wokół nieco zapoznanego dziś romansu podgórskiego poety i jego odniesień do tradycji antycznej. Kwestia wpływu wybranych wątków i motywów piśmiennictwa średniowiecznego na twórczość łużeńskiego twórcy stała się przedmiotem refleksji Mieczysława Mejora (Średniowieczne lekturyWacława Potockiego). Artykuł Anny Pogorzelskiej „Trzykroć potęga w warkoczu...”, czyli o heroicznych kobietach w „Wirginii” Wacława Potockiego poświęcony jest analizie wzorca parenetycznego „pani mężnej” (virago) jako źródła inspiracji autora Moraliów. Stosunek twórczości Wacława Potockiego i Stanisława Samuela Szemiota do spuścizny Jana Kochanowskiego omawia w swym artykule Paweł Ciechan (Twórczość Wacława Potockiego i Stanisława Samuela Szemiota wobec tradycji czarnoleskiej). Jerzy Winiarski w studium Jesień Sarmatów w epice Wacława Potockiego. Nowe tezy podejmuje zagadnienie sarmatyzmu w eposie Wojna chocimska jako idei uwarunkowanej światopoglądem jego autora. Aspekt komunikacyjny utworów funeralnych Wacława Potockiego analizuje w kolejnej rozprawie Urszula Wich-Szymczak (Anagramy funeralne Wacława Potockiego. Funkcje komunikacyjne utworów z kręgu poezji kunsztownej). Autor ostatniego artykułu, Ireneusz Szczukowski, podejmuje interpretację obecnych w twórczości poety z Łużnej motywów ciała i codzienności („Fraszki (...) ciało cieszą”. Materialne, codzienne cielesne we „Fraszkach albo Sprawach...” i „Ogrodzie nie plewionym” Wacława Potockiego.(Z Wprowadzenia.)