Metody pracy z uczniem nieprzystosowanym społecznie. Podmiotowość i dialog w relacji resocjalizacyjnej

Opis książki

Celem autora nie jest odkrywanie nowych technik pracy wychowawczej stosowanych w resocjalizacji. Jest to raczej praktyczna odsłona metod, które w piśmiennictwie naukowym szeroko opisywane są z wykorzystaniem kategorii „spotkania”, „relacji”, „autorytetu” czy w końcu „dialogu” w procesie wychowania. Zaznaczę w tym miejscu, że szczególnie formuła zaproponowana przez autora podnosi atrakcyjność opracowania. Poszczególne kategorie teoretyczne prezentowane w opracowaniu i analizy metod i technik pracy wychowawczej ilustrowane są krótkimi, ale bardzo trafnymi opisami sytuacji wychowawczej. Swoistym bohaterem książki jest wychowanek placówki resocjalizacyjnej przedstawiany w różnych sytuacjach wychowawczych. Można na to także spojrzeć jak na specyficzną „wędrówkę” chłopca w procesie resocjalizacji instytucjonalnej w ośrodku od momentu przyjścia do chwili opuszczenia jego murów.
(...) Osobiście chętnie włączyłabym ją do zestawu lektur obowiązkowych w ramach kształcenia akademickiego z przedmiotów metodycznych na specjalności pedagogika resocjalizacyjna.
Z recenzji dr hab. Renaty Szczepanik, prof. UŁ

Oryginalność opracowanie wyraża się w analizowaniu metod zalecanych w procesie resocjalizacji nieletnich z perspektywy budowania z nimi relacji dialogicznej, którą słusznie uważa się za nieodzowny warunek wywoływania trwałych i konstruktywnych zmian w ich osobowości. Jednakże zarówno wybór kierunku tych zmian, jak i sposobów ich osiągania w pracy wychowawczej zależy w dużej mierze od trafnej i rzetelnie przeprowadzonej diagnozy. Stąd też Autor z wielkim znawstwem, a zarazem w sposób zwięzły i skondensowany uzasadnia tę zależność w drugim rozdziale pracy, który dodatkowo zawiera wiele cennych wskazówek dotyczących, na co i dlaczego należy zwracać uwagę podczas podejmowania tego rodzaju czynności w pracy z nieletnimi.
Z recenzji dr. hab. Huberta Kupca (US)