Jest to pierwsza, o charakterze pionierskim, praca traktująca o Białymstoku współczesnym w sposób kompleksowy, traktująca miasto Białystok jako społeczną i kulturową całość. Jest to monografia, w której Autorka w sposób bardzo kompetentny udziela odpowiedzi na pytanie, jaka jest tożsamość miasta i jego mieszkańców. Nie muszę podkreślać, jakie znaczenie z punktu widzenia interesu miasta i jego mieszkańców ma dzisiaj wiedza z zakresu wizerunku miasta i poczucia łączności z miastem jego mieszkańców, wiedza, która nierzadko nie jest doceniana w procesach zarządzania miastem. Wysoka i widoczna tożsamość miasta traktowana jest w pracy przede wszystkim jako znaczący zasób kapitałowy bardzo przydatny w doskonaleniu więzi pomiędzy elitami miasta a ogółem mieszkańców, przydatny do motywowania mieszkańców do aktywności na rzecz miasta, do szerokiej konkurencji o dobra materialne i ludzkie w kraju, a także w świecie.

Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Sadowskiego

Recenzowane opracowanie jest interesującym i ważnym wkładem w dyskusję nad przemianami polskich miast oraz ich tożsamościami (...). Szczególne znaczenie w tym względzie przypisuję zgromadzonemu materiałowi empirycznemu, przedstawiającemu sposób widzenia „swojego miasta” przez białostoczan, ze wszystkimi emocjonalnymi odcieniami, które wskazują na charakter tej osobistej relacji pozwalającej ów obraz zbudować i nadać mu określoną treść. Warte podkreślenia jest również sięgnięcie do danych wtórnych, obrazujących wielotorowy proces konstruowania tożsamości Białegostoku z perspektywy odgórnej, instytucjonalnej – wszak o jego szczególnych własnościach oraz pożądanych kierunkach zmiany donosiły różne podmioty zaangażowane w rozwój miasta i działania realizowane na jego rzecz. (...) To ważna pozycja tak dla włodarzy, jak i mieszkańców miasta, ale również dla tych, którzy na Białystok z zainteresowaniem patrzą „z zewnątrz”.

Z recenzji dr hab. Kamilli Dolińskiej, prof. UWr

Ilość Autorów oraz obszerność poruszanych w monografii zagadnień pokazuje ogrom pracy, jaki włożyli Autorzy, a zwłaszcza redaktorzy, w opracowanie przedłożonego do recenzji tekstu monografii. [...] Warto wskazać, że Autorzy, mimo że znajdują się na początku drogi badacza, już potrafią stawiać właściwe tezy badawcze, wskazywać występujące problemy oraz proponować ich rozwiązania.
Z recenzji dr. hab. Jakuba Ziętego, prof. UWM

Recenzowana na etapie wydawniczym monografia stanowi ciekawą lekturę nie tylko dla pracowników naukowych i studentów, lecz także dla praktyków, sygnalizując niektóre bieżące problemy prawa handlowego.
Z recenzji dr. hab. Rafała Wrzecionka, prof. UZ

Inspiracją do powstania książki była konferencja „Uniwersytet na pograniczach – idee i praktyka”, która odbyła się we wrześniu 2022 roku jako wydarzenie kończące obchody jubileuszu 25-lecia Uniwersytetu w Białymstoku. Zaproszeni goście podjęli temat uniwersytetu na pograniczu, ukazując go z wielu perspektyw.
(...) Konferencja i wieńcząca ją debata stały się dobrą okazją do zaproszenia naukowców zajmujących się studiami nad pograniczem do przygotowania książki. W prezentowanym tomie głos zabierają przedstawiciele różnych dyscyplin, bowiem pogranicze jest polem badań interdyscyplinarnych.
Ze Wstępu

Znachorstwo i czarownictwo w Europie środkowej i wschodniej, w Polsce czy na Białorusi w czasach nowożytnych i współczesnych ma olbrzymią ilość publikacji prasowych i naukowych. Często pisano o znachorach w czasach żywotności, tj. w XIX i XX w. (...) W ostatnich dziesięcioleciach stali się oni bohaterami artykułów prasowych, szczególnie w przypadkach tragicznych skutków ich praktyk. Pewną popularność w prasie krajowej zdobyły szeptunki z Podlasia jako zdumiewające przykłady żywotności dawnych wierzeń, lecznictwa i magii (...). Te doniesienia prasowe sporządzane na podstawie reporterskich wypadów, np. do Orli, mają wartość dokumentacyjną, ale też są one pełne powierzchowności i naiwności (...). Na tym tle praca Eweliny Sadanowicz należy do wyjątkowych, wiarygodnych i wartościowych. Została ona napisana ze stanowiska etnologii i antropologii kulturowej, na podstawie badań etnograficznych autorki, dzięki „obserwacji uczestniczących” i „autoetnografii”. Sadanowicz pochodzi z Podlasia, więc zna miejscowe życie „na wylot”. (...) Zna i rozumie prawosławie, a to jest religijnym i kulturowym kontekstem szeptuch, tradycji ludowych na Podlasiu.

Z recenzji prof. dr. hab. Zbigniewa Libery (UJ)

Jest to praca wysoce oryginalna zarówno w zakresie podjętego w niej tematu – instytucji szeptuchy jako reliktu religijności ludowej w XXI wieku na Podlasiu – jak i sposobu interpretacji tego zjawiska. W tym drugim aspekcie Autorka krytycznie analizuje socjologiczne i antropologiczne koncepcje religii i magii z perspektywy postsekularnej, która wyjątkowo dobrze pasuje do analizy zjawisk w społecznościach pozostających pod wpływem wschodniego chrześcijaństwa. Sadanowicz cechuje też wysoka świadomość specyfiki teologii prawosławnej, co przekonuje Czytelnika do wyborów teoretycznych podejmowanych w pracy. Te uwagi wskazują, że praca jest przemyślana teoretycznie, zaś opracowanie nie tyle referuje poglądy poprzedników, co ciekawie z nimi dyskutuje. Tutaj szczególnie wartościowe jest autorskie wykorzystanie koncepcji sensualizmu Stefana Czarnowskiego do badań nad współczesną kulturą religijną. (...)
Oryginalność, waga teoretyczna i rzetelność danych w pracy tworzą spójną opowieść rekonstruującą praktyki szeptuch w kontekście etnograficznym, teologii prawosławnej i współczesnego społeczeństwa regionalnego. (...) Jak pisze Autorka: „Szeptuchy nie jawią się jako odosobnione, izolowane kulturowo zjawisko, niezrozumiałe dla społeczności, w jakiej występują, lecz jako integralna część systemu wierzeń, zachowań i postaw, który swe korzenie ma zarówno w chrześcijaństwie, jak i w przedchrześcijańskich wierzeniach tradycyjnych”. Dr Sadanowicz pokazuje, jak w kontekście sensualistycznej wersji chrześcijaństwa, jaką jest prawosławie, racjonalizacja niesie ze sobą naciski „protestantyzujące” postawy osób „ucerkwionych”. Obserwując ten proces, zauważa, że postawy takie są paradoksalne w stosunku do zasad prawosławia.

Z recenzji dr. hab. Dariusza Wojakowskiego, prof. AGH

[P]raca „Wpływ regulacji prawnych na rozwój rynku obligacji w Polsce” wpisuje się w nurt dyskursu prawniczego na temat obligacji w sposób oryginalny. (...) Autor wychwytuje ciekawe niuanse, osadzając osnowę monografii w realiach aktualnej dramaturgii stosunków społecznych. Wzmiankuje szeroko na przykład o głośnym przypadku patologii (wywód na temat emisji obligacji Get-Back), tak samo szeroko nawiązuje do wpływu pandemii wirusowej na stosunki prawne wynikające z wyemitowania obligacji.

Z recenzji dr. hab. Konrada Zacharzewskiego, prof. ALK

Rozważania podjęte w recenzowanej monografii, zmierzające do udowodnienia postawionej hipotezy, stanowią udaną próbę rozwiązania istotnego i doniosłego teoretycznie, jak i praktycznie problemu badawczego. Jest ona kompleksowym opracowaniem z zakresu ekonomicznej analizy prawa, popartej także badaniami empirycznymi, w której przeprowadzono badania nad relacjami między uwarunkowaniami prawnymi funkcjonowania rynku obligacji w Polsce a dynamiką jego rozwoju. Poruszana w niej problematyka zawiera się w głównym nurcie rozważań na temat rynku obligacji jako części rynku finansowego, jego bezpieczeństwa i ochrony uczestników.

Z recenzji dr hab. Edyty Rutkowskiej-Tomaszewskiej, prof. UW

Autor opracowania [...] stawia bardzo ważne pytania badawcze: Jaki system aksjologiczny młodzieży szkół podstawowych i ponadpodstawowych w Białymstoku? Jaka jest świadomość norm moralnych młodzieży szkolnej? Jakie zachowania dominują wśród młodzieży w środowisku szkolnym, ze szczególnym uwzględnieniem zachowań nagannych? W jaki sposób młodzież spędza swój czas wolny, jakie aktywności cieszą się największą akceptacją? Jakie znaczące elementy środowiska wychowawczego kształtują formację osobowościową młodzieży oraz inspirują do podejmowania konkretnych aktywności?

Recenzowane opracowanie jest bardzo dobre w warstwie diagnostycznej i interpretacyjnej, ale nie pomija też rzetelnych wyjaśnień dokonujących się procesów przemian w orientacjach aksjonormatywnych młodzieży. Ma ono przede wszystkim charakter empiryczny. Zarysowany socjologiczny portret młodego pokolenia Polaków jest oparty na rzetelnych analizach socjologicznych.

Książka zainteresuje nie tylko socjologów edukacji i wychowania, ale także socjologów wartości i norm, socjologów religii i teologów pastoralistów, a także szersze grono czytelników, zwłaszcza duchownych i świeckich bezpośrednio włączonych w edukację szkolną.
Z recenzji ks. prof. dr. hab. Janusza Mariańskiego

Chociaż z bliskiej perspektywy czasowej, ale jednak, możemy dzisiaj powiedzieć, że żyjemy w rzeczywistości postpandemicznej. [...] Pandemia COVID-19 miała zatem charakter niespotykany i precedensowy. Przeszła do historii odciskając piętno, raczej tragiczne i pesymistyczne w związku ze skutkami, które wywołała. Zmieniła bowiem dotychczasowy sposób życia, wpłynęła na nasze zachowania, dokonała rewolucji w sposobie myślenia ludzi w wielu sprawach. [...] A zatem zachęcamy wszystkich zainteresowanych poruszoną problematyką do pogłębienia wiedzy i dokonania być może własnych refleksji na temat COVID-19, który według Światowej Organizacji Zdrowia „stanowi obecnie utrwalony i wciąż aktualny problem zdrowotny”, który naszym zdaniem wygenerował szereg innych, w tym nieprzewidywalnych problemów, z jakimi będziemy się jeszcze zmagać w najbliższej przyszłości

Mariusz Zemło na łamach monografii W korowodzie działań twórczych. Rzecz o Wojciechu Załęskim opisuje wieloraką aktywność „nieustannie zajętego, ale nie sobą”, wszechstronnie utalentowanego człowieka o bardzo szerokim kręgu zainteresowań, w zakres których wchodziła nie tylko kondycja istoty ludzkiej jako takiej, ale i miejscowe środowisko, polska tradycja, kultura ludowa etc. Przyjęcie przez Autora formatu koincydencji jego własnych rozmyślań z wywodami zaproszonych do dzielenia się na łamach publikacji wspomnieniami osób daje bardzo plastyczny, wielowymiarowy ogląd opisywanej rzeczywistości.
Z recenzji dr. hab. Marka Rutkowskiego, prof. AWF w Krakowie

Monografia skłaniać może do istotnej refleksji takiej, że kultura narodu polskiego opiera się w znaczącej mierze na filarach, którymi są twórcy wywodzący się z konkretnych regionów i duchowo z nimi związani. Można też mówić o wartości socjologicznej czy filozoficznej tej monografii. Z jednej strony napisana została w celu uwiecznienia postaci znanego twórcy w myśl zasady non omnis moriar, z drugiej zaś pokazuje ona w jaki sposób twórcza osobowość rozwija się, pokonuje przeszkody, integruje środowisko, w którym przebywa, rozbudza estetycznie i intelektualnie.
Z recenzji prof. dr. hab. Adama Sawickiego (UP)

Jest to pierwsza, o charakterze pionierskim, praca traktująca o Białymstoku współczesnym w sposób kompleksowy, traktująca miasto Białystok jako społeczną i kulturową całość. Jest to monografia, w której Autorka w sposób bardzo kompetentny udziela odpowiedzi na pytanie, jaka jest tożsamość miasta i jego mieszkańców. Nie muszę podkreślać, jakie znaczenie z punktu widzenia interesu miasta i jego mieszkańców, wiedza, która nierzadko nie jest doceniana w procesach zarządzania miastem. Wysoka i widoczna tożsamość miasta traktowana jest w pracy przede wszystkim jako znaczący zasób kapitałowy bardzo przydatny w doskonaleniu więzi pomiędzy elitami miasta a ogółem mieszkańców, przydatny do motywowania mieszkańców do aktywności na rzecz miasta, do szerokiej konkurencji o dobra materialne i ludzkie w kraju, a także na świecie.
Z recenzji prof. dr. hab. Andrzeja Sadowskiego
Recenzowane opracowanie jest interesującym i ważnym wkładem w dyskusję nad przemianami polskich miast oraz ich tożsamości (...). Szczególne znaczenie w tym względzie przypisuję zgromadzonemu materiałowi empirycznemu, przedstawiającemu sposób widzenia „swojego miasta” przez białostoczan, ze wszystkimi emocjonalnymi odcieniami, które wskazują na charakter jej osobistej relacji pozwalającej ów obraz zbudować i nadać mu określoną treść. Warte podkreślenia jest również sięgnięcie do danych wtórnych, obrazujących wielotorowy proces konstruowania tożsamości Białegostoku z perspektywy odgórnej, instytucjonalnej – wszak o jego szczególnych własnościach oraz pożądanych kierunkach zmiany donosiły różne podmioty zaangażowane w rozwój miasta i działanie realizowane na jego rzecz. (...) To ważna pozycja tak dla włodarzy, jak i mieszkańców miasta, ale również dla tych, którzy na Białystok z zainteresowaniem patrzą „z zewnątrz”.
Z recenzji dr hab. Kamilli Dolińskiej

W mojej opinii recenzowana monografia napisana jest na dobrym poziomie naukowym i jej ukazanie się będzie odpowiadać na zapotrzebowanie rynku. Czytelnik otrzymuje w niej czytelne wyjaśnienia obecnie bardzo złożonej sytuacji, w jakiej znalazła się młodzież w Polsce, a bogata zawartość informacyjna monografii, wysoki poziom merytoryczny przeprowadzonej analizy będzie zarówno odpowiadać oczekiwaniom akademickim, jak i może zachęcać do prowadzenia rzeczowej dyskusji na temat problemów obecnych pokoleń młodzieży.
Z recenzji dr. hab. Jerzego Pawła Gieorgicy, prof. UPH w Siedlcach

Przedstawiona do recenzji publikacja dwojga autorów G. Nowackiego i E. Dąbrowskiej-Prokopowskiej jest już VII tomem z serii dotyczącej problemów teorii i praktyki integracji społecznej. Tym razem autorzy poświęcili go problemom integracyjnym, właściwie to systemom wartości pokoleń postsolidarnościowych i funkcjonujących w Polsce w okresie trzydziestu lat transformacji. Można powiedzieć, że spośród tych generacji dwie mają korzenie w PRL-u, a trzecia–już całkowicie swoje życie przeżyła w wolnej Polsce, stanowi świadectwo nowych systemów wartości, dobrobytu i boomu konsumpcyjnego, który nastąpił w trzydziestoleciu po 1989 roku.
Z recenzji dr. hab. Wiesława Tadeusza Popławskiego, prof. PB

„Piętno” luksusu nie bez powodu wybrzmiewa w tytule pracy, jako że luksus „naznacza” jednostki, umieszczając je na społecznym „świeczniku”, na którym większość chciałaby się znaleźć, ale też za żadną cenę nikt nie chciałby z niego spaść. Luksus błyszczy i promieniuje na swego posiadacza, lecz ciężko jest wejść w jego posiadanie. To właśnie na tych, którzy „wygrają” walkę w rywalizacji o pozycję w hierarchii społecznej czeka świat luksusu, stając się zarazem nagrodą za wysiłek, ale też ich „piętnem”, ponieważ utrzymanie się na szczycie wymaga olbrzymich kosztów, tak pieniężnych, jak i społecznych, które opiszę dokładnie w dalszej części pracy.

Autorka przedmiotem materialnym książki czyni dokumenty i opracowania dotyczące innowacyjności oraz konkretne przejawy innowacyjności w życiu społecznym. Uzupełnia to wskazaniem na przedmiot formalny swojego opracowania, którym jest perspektywa konstruktywizmu społecznego. (...) Szczególnie ważne jest dla niej ukazanie legitymizacyjnej funkcji studiów nad innowacyjnością, które uprawiane są jako narzędzie służące do uprawomocnienia określonej polityki gospodarczej państw rozwiniętych. Autorka wywiązała się w sposób perfekcyjny z przyjętych załażeń i celów książki, która jest bardzo ważnym głosem w socjologicznej dyskusji nad wiedza, ale ma także walor publikacji, którą powinien przeczytać każdy decydent mający wpływ na sferę nauki i jej powiązanie z gospodarką.

Pokonferencyjny tom dotyczący oblicz wielkiego miasta (...) wnosi wiele nowych i ciekawych treści dotyczących rozwoju i problemów współczesnych wielkich miast w Polsce. Ukazuje też nowe oblicza miejskiego rozwoju, związane ze społecznością internetową (...).
Można na oblicza rzeczywistości miejskiej i rozwój wielkich miast w Polsce patrzeć w sposób rozmaity. Niektórzy mogą uważać, że jest on niedostateczny w stosunku do potrzeb mieszkańców, inni zaś - podchodzić do niego w sposób bardziej apologetyczny, tym niemniej na podstawie lektury tekstów proponowanych do publikacji można ogólnie stwierdzić, że jest to "czas polskich wielkich miast" i ich mieszkańców, albowiem rozwijają się one bardzo dynamicznie.
Z recenzji dr. hab. Tadeusza Popławskiego, prof. PB

Młodzież jest jak czuły barometr tego, co obowiązuje w świecie, którego jest elementem. Badacze społeczni dowodzą (co potwierdza potoczne przeświadczenie), że jednostki i całe grupy społeczne nie są odizolowane od swego środowiska. Zawsze są z nim sprzęgnięte, a to znaczy, że chcąc nie chcąc przejmują jego cechy i w jakimś stopniu stają się ich odbiciem. Każdy Czytelnik w tym opracowaniu znajdzie zatem opisy odnoszące się i do jego własnej kondycji. W rezultacie będzie mógł dostrzec swoje silne i słabe strony bądź ewentualne zagrożenia; wskazać to, co jest zadowalające, a jednocześnie to, co wymaga korekty. Książka, w ogólności, może stać się pobudzającą lekturą dla osób pragnących lepiej zorientować się w kondycji moralnej społeczeństwa.

Potencjał narzędzi informatycznych jest nieograniczony. W rzeczywistości występują jednak różnorodne czynniki psychologiczne i społeczne warunkujące zakres wykorzystania tych narzędzi w witrynach szkolnych. Znajdziemy witryny funkcjonalnie zacofane, jak i strony wyróżniające się profesjonalnym poziomem wykonania. Prezentacja witryn jest zróżnicowana pod każdym względem – atrakcyjności wyglądu, układu treści, oferowanych funkcjonalności komunikacyjnych. Witryna jest kompleksowym narzędziem, które informuje o tym, co się dzieje w szkole i poza nią. Strona szkolna jest dziś niezbędnym narzędziem komunikacji, a jej przekaz stanowi prezentację i wizytówkę oferty placówki szkolnej.

W najnowszym tomie, nieodmiennie, przedmiotem odniesień autorskich wypowiedzi będą małe miasta po wschodniej stronie Polski. Będzie w nim można znaleźć obrazy odnoszące się do współczesności, a także odwołujące się do czasów minionych; zarówno charakterystykę warunków zapewniających spokojny i sielankowy ład, jak i opis stanów zakłócanych najróżniejszymi kataklizmami i dramatycznymi wydarzeniami; obrazy i fakty przedstawiające wymiar dnia przeżywanego we wspólnocie, a zarazem – kształty codziennych chwil obecne w indywidualnych (to jest niepowtarzalnych) doświadczeniach. Wieloaspektowość zawartego w publikacji materiału ma szansę pobudzić wrażliwość Czytelnika; stwarza sposobność, by wyobrażenie o świecie można
było dopełnić niejako zapoznanymi jego obszarami.

Zaletą książki, która się wysuwa na pierwszy plan, jest szerokie i wnikliwe przedstawienie najbardziej aktualnego trendu w zagadnieniu argumentacji z autorytetu. Trendu międzynarodowego, w którym Autor Rozprawy aktywnie uczestniczy, jest wiec szczególnie kompetentnym sprawozdawcą i komentatorem.

Z recenzji prof. dr. hab. Witolda Marciszewskiego

Praca dr. Marcina Koszowego stanowi istotne uzupełnienie literatury naukowej dotyczącej argumentacji, zwłaszcza argumentacji z odwołaniem do autorytetu. Książka powinna się spotkać z dużym zainteresowaniem zarówno wśród badaczy argumentacji, jak i logików nieformalnych, a także językoznawców oraz osób zainteresowanych argumentacją prawniczą (można np. wyobrazić sobie zastosowanie postulowanego podejścia do analiz wypowiedzi argumentacyjnych Sądu Najwyższego i Trybunału Konstytucyjnego oraz wypowiedzi na ich temat). Jednocześnie praca wskazuje na dalsze obszary badawcze i otwiera nowe perspektywy (np. wykorzystanie założeń lingwistyki obliczeniowej i narzędzi językoznawstwa korpusowego do wydobywania struktur argumentacyjnych z korpusów tekstów).

Z recenzji prof. dr. hab. Piotra Stalmaszczyka

(…) Treść książki obejmuje całokształt tytułowej problematyki. Koncentrując się na kwestiach materialnoprawnych, jednak występują również wątki proceduralne. Połączono omówienie odpowiedzialności obydwu stron stosunku pracy (pracodawcy i pracownika) oraz odpowiedzialności w indywidualnym i zbiorowym prawie pracy. Książka zawiera także fragmenty dotyczące spraw, które, mimo ich spójności teoretycznej, rzadziej są omawiane wspólnie i w powiązaniu z innymi aspektami odpowiedzialności występującymi na tle stosunku pracy (odpowiedzialność porządkowa w pragmatykach pracowniczych lub służbowych i odpowiedzialność dyscyplinarna oraz odpowiedzialność w zbiorowym prawie pracy). Zintegrowanie tych treści z zagadnieniami zwykle prezentowanymi w opracowaniach z zakresu odpowiedzialności w prawie pracy, pozwoliło na stworzenie kompleksowego przeglądu bardzo istotnego dla każdej dziedziny prawa zagadnienia odpowiedzialności za działania objęte jej regulacją.
(Z Recenzji dr hab. Doroty Dzienisiuk)

Przedstawiona publikacja dotyczy jednodniówek powstałych w okresie międzywojennym, tj. od listopada 1918 r. do września 1939 r., na terenie pięciu województw II Rzeczypospolitej: białostockiego, nowogródzkiego, poleskiego, wileńskiego i wołyńskiego.
Jednodniówka to druk z pogranicza książki i czasopisma, efemeryda. Na te cechy zwraca się uwagę w definicjach słownikowych. Według Podręcznego słownika bibliotekarza jednodniówka to synonim efemerydy, „wydawnictwo okolicznościowe, budową zbliżona do gazety, często stające się pierwszym numerem czasopisma.

Główny cel pracy – ocena obowiązujących rozwiązań normatywnych w zakresie zarówno karnoprawnych determinantów wpływających na tw. śledztwo dziennikarskie, jak i jego prawnych granic – był warunkowany przyjęciem założenia, iż pomiędzy działalnością dziennikarzy śledczych a karnoprawną ochroną określonych praw i wolności oraz kształtem normatywnym odpowiedzialności karnej dziennikarza śledczego za naruszenie prawa winna istnieć pewna kowariancyjna zależność, polegająca zarówno na wpływie rozwiązań normatywnych prawa karnego na działalność dziennikarzy śledczych (np. odpowiedzialność karna dziennikarza za zniesławienie, naruszenie miru domowego, fałsz intelektualny dokumentów), jak i na praktyki, nawyki i tendencje w zakresie wykorzystania przez dziennikarzy śledczych określonych rozwiązań i instrumentów prawnych (np. tajemnica anonimatu, problematyka dziennikarskiego, prywatnego gromadzenia dowodów), z drugiej zaś strony, skutkująca określoną przez wymiar sprawiedliwości – oceną dziennikarskich zachowań. Wskazany cel pracy rzutuje w oczywisty sposób na przyjętą tezę badawczą: obowiązujące rozwiązania prawnokarne nie wyznaczają w dostateczny sposób granic działalności dziennikarzy śledczych, w szczególności śledztwa dziennikarskiego, a linia orzecznicza sądów polskich nie jest w tym zakresie jednolita. Natomiast propozycje ścisłej ustawowej reglamentacji śledztw dziennikarskich są kontrefektywne. (Ze Wstępu).

Banałem będzie stwierdzenie, że prawo rodzinne to olbrzymi obszar prawa cywilnego, że to fundamentalne zagadnienie z zakresu stosunków społecznych, a więc politycznych, że problematyka małżeństwa i rodziny to od dawna ważny problem filozoficzny oraz ideologiczny. Podjęcie problematyki tworzenia prawa rodzinnego w okresie dwudziestu lat Polski Ludowej, od zarania nowej formacji społeczno-politycznej na ziemiach Polski, musiało skutkować wejściem Autora na wspomniane liczne pola ludzkiej wiedzy. (…) Ważniejsze, że Autor monografii bardzo swobodnie porusza się po wszystkich wymienionych polach, a zwłaszcza dużo uwagi poświęca zagadnieniom doktrynalnym, ideologicznym, nie unikając równocześnie zagadnień społecznych i gospodarczych. Uważam to za trafne, bowiem w totalitarnym systemie komunistycznym ideologia zawsze miała znaczenie najbardziej pierwszorzędne, wiodące, podporządkowane jej były wszelkie obszary życia społecznego, a więc m.in. gospodarka i prawo. (…) O ile większość wywodów podstawowej części pracy miała charakter zbli-żony do wywodów analitycznych, o tyle zakończenie jest wręcz znakomitą syntezą problemów prawa rodzinnego oraz dziejów jego unifikacji i kody-fikacji w powojennym dwudziestoleciu. Jest to wykonane tak świetnie, że budzi szacunek dla Autora. To duże osiągnięcie naukowe, o trwałym charakterze.
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Adama Lityńskiego

Autor zajął się problematyką unifikacji i kodyfikacji polskiego prawa rodzinnego w latach 1945-1964, wypełniając w ten sposób lukę istniejącą w polskiej literaturze prawniczej. Jest to opracowanie z zakresu historii polskiego prawa, jednak niezwykle ważne i istotne nie tylko dla historyków prawa,
ale również, a może przede wszystkim, dla osób zajmujących się współczesnym prawem rodzinnym. Monografia Piotra Fiedorczyka stanowi bowiem dla tych osób bezcenne źródło wiedzy o przebiegu prac legislacyjnych nad prawem rodzinnym w okresie Polski Ludowej (do uchwalenia kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).
Z recenzji prof. zw. dr. hab. Krzysztofa Pietrzykowskiego

Wiele można powiedzieć o nowych mediach: krytycznie i bezkrytycznie, obszernie i zwięźle,
refleksyjnie i nierefleksyjnie. Sieć często wymyka się socjologicznemu oglądowi, ponieważ jest immanentnie in statu nascendi. Wszelkie próby uchwycenia złożoności medium skazane są na fragmentaryczność, nieaktualność czy zarzuty stronniczości. Jednakże sieć przeobraża naszą rzeczywistość społeczną, generując fenomeny niespotykane w epoce przedsieciowej. Wystarczy wskazać na szereg zjawisk związanych z serwisami społecznościowymi. Siłę sieciowych powiązań ukazała sprawa ACTA. Wpływ jest tak wielki, że zmienia się nasze postrzeganie czasu i przestrzeni.
Może w przyszłości dzieje ludzkości zostaną podzielone na te przed powstaniem Internetu (Before the Internet) i te po powstaniu Internetu (At erthe Internet). Może będzie to jeszcze jeden punkt zwrotny historii niczym wielkie wydarzenia, np. druga wojna światowa. Cały czas zastanawiamy się, czy stajemy się bardziej wolni dzięki słabym sieciowym więziom i ograniczonym zaangażowaniu. Czy może splątani, zniewoleni siecią, czy wręcz wkręceni w sieci? Ze Wstępu.

Rezultaty powszechnych spisów ludności, które odbyły się w 2011 i na początku 2012 roku we wszystkich państwach Unii Europejskiej oraz w Europie Wschodniej (na Białorusi w 2009, w Rosji w 2010 roku i in.) umożliwiają przeprowadzenie analizy komparatystycznej sytuacji mniejszości narodowych i etnicznych w sąsiednich krajach, dynamiki przemian (w tym również zaniku) ich tożsamości etniczno-kulturowej. Czym spowodowana jest owa tendencja, która ma charakter systemowy i powszechny? Wszechstronna analiza jej przyczyn i skutków, poszukiwanie środków zapobiegających wykorzenieniu tożsamości etniczno-kulturowej autochtonicznych mniejszości na pograniczach państw Europy Środkowo-Wschodniej są wśród zadań owej pracy zbiorowej. (Z Wprowadzenia)

Praca jest cennym wkładem badawczym w dziedzinie bardzo ważnej, jaką jest wiedza o społeczeństwie. Szeroki zakres zagadnień, jakie ta praca obejmuje , sprawia, że możemy zobaczyć społeczeństwo, w szczególności społeczeństwo Podlasia, w całości i przejawach jego transformacji. Kultura i przeobrażenie współczesnego świata, a w tym i Podlasia, stają się bardziej zrozumiałe i bliskie. (Z recenzji prof. dr . hab. Edwarda Szymańskiego)

Można założyć, że dotychczas prowadzona polityka wielokulturowości opierała się na wielu przesłankach utopijnych, o charakterze populistycznym, głównie przyjętych z punktu widzenia społeczeństw dominujących. Zakładano między innymi, że imigranci: przystosują się do wymogów społeczeństw przyjmujących, przyjmą przynajmniej podstawowe wartości społeczeństwa przyjmującego, dostosują się do systemu prawnego, nie będą podważać podstaw systemowo -politycznych ekonomicznych i kulturowych społeczeństw przyjmujących, wreszcie, zrezygnują z tych swoich wartości i wzorów kulturowych, które są szczególnie nieakceptowane społecznie w krajach przyjmujących i, że nie oczekują i nie wymagają zasadniczych zmian w społeczeństwie dominującym. Zakładano, że imigranci sami będą lub przynajmniej powinni czynić starania, aby zintegrować się ze społeczeństwem przyjmującym.
Obecnie niewątpliwie konieczna jest nowa koncepcja polityki wielokulturowości, taka, która zostanie skonstruowana na gruncie krytycznej analizy źródeł i konkretnych przyczyn porażki dotychczasowych rozwiązań społeczno-politycznych, która zostanie oparta na bardziej realistycznej koncepcji społeczeństwa wielokulturowego.(Ze Wstępu)

Małgorzata Bieńkowska jest pionierką polskich, socjologicznych badań nad transspłciowością, a szczególnie nad jedną z jego odmian – transseksualnością. Warto na wstępie zatem podkreślić znaczenie recenzowanej monografii dr Bieńkowskiej – książka ta jest pierwszym w Polsce w miarę kompletnym opracowaniem zagadnienia transseksualności, opracowaniem podejmującym tę problematykę nie z perspektywy medycznej, ściślej: seksuologicznej czy psychologicznej, ale z perspektywy nauk społecznych. Ma to ogromne znaczenie (...) pozwala ujrzeć społeczny fenomen transpłciowości w nowy sposób, umożliwiający rozprawianie się z wieloma mitami czy po prostu stereotypami dotyczącymi osób, które przekraczają granice płci. Dzięki użytej metodologii Autorka stara się w możliwie wierny sposób pokazać, w jaki sposób same osoby transseksualne postrzegają własną tranzycję, tożsamość, seksualność, płeć, a także jakie formy działania zbiorowego , politycznego chcą podejmować i podejmują w Polsce”.
Z recenzji dr hab. Jacka Kochanowskiego

Ukazujące się prace przeważnie wskazywały na pożądany, a nawet nieuchronny kierunek ewolucji społeczeństw od homogenicznych kulturowo do heterogenicznych, wielokulturowych.
Po 2001 roku (niewątpliwie w kontekście zamachu na WTC w Nowym Jorku) następuje wyraźny odwrót od dotychczasowych koncepcji wielokulturowości; pojawia się coraz więcej stanowisk i nurtów krytycznych, a nawet negujących sensowność utrzymujących się w obiegu naukowym koncepcji wielokulturowości, multikulturalizmu. W niektórych krajach, także dotychczas traktowanych jako otwarte i tolerancyjne, pojawiają się problemy związane ze stosunkiem do imigrantów, z ich włączaniem do społeczeństwa przyjmującego. (Ze Wstępu)

SPIS TREŚCI

Scena polityczna to pojęcie, które weszło do naszego języka potocznego bardziej na zasadzie kalki językowej, niż z tego powodu, że jest to fachowy termin naukowy. W języku codziennym określenia tego używa się zamiennie z takimi wyrażeniami, jak polityka, życie polityczne, wydarzenia z pierwszych stron gazet. Można więc powiedzieć, że scena polityczna, to taki skrót myślowy albo metafora, która stosowana jest po to, aby móc objąć ogół i istotę przebiegu wydarzeń politycznych. Skojarzenie polityki z dramatem, a ściślej ze sceną i akcją rozgrywającą się na niej jest oczywiście dużym uproszczeniem, ale trzeba je zrozumieć mając na uwadze wiele nowych uwarunkowań obecnego życia społecznego.