Niewątpliwe clou wartości pracy stanowi zastosowana metoda analizy przestrzennej oparta o GIS. Nie powstała dotąd w polskiej historiografii praca, która w takim zakresie i w tak istotnym z punktu widzenia dziejów narodowych miejscu oparta została o tę nowoczesną i bardzo produktywną metodę. Ważne jest jednak i to, że zmiany przestrzenne są tu widziane wieloaspektowo.

Z recenzji prof. dra hab. Krzysztofa Zamorskiego

Imponuje swym rozmachem praca jako całościowy obraz przestrzeni ludzkiej, ale o jeszcze jednym wymiarze historycznym: kultury materialnej. Oto widzimy mury popękane, zawalone domostwa, gruzowiska, drobne ludzkie sadyby przytulone do wewnętrznych murów miejskich. Tym samym Autorka daje nam doskonałą „planszę” do dalszego jej zaludniania historią społeczną, ludźmi z przeszłości. Pozornie tylko „upadła” stolica pokazuje swój zgiełk i codzienność tysięcy ludzi, którym przytrafiło się zamieszkać przez jakiś czas lub przez całe życie na tym skrawku Rzeczypospolitej.

Z recenzji dra hab. Mateusza Wyżgi, prof. UKEN

Wykorzystując szeroki krąg źródeł bibliograficznych i analiz kontekstu historyczno-kulturowego, prof. Piotr Chomik tworzy głęboko naukowy tekst, potwierdzając myśl, że od samego początku sztuka cerkiewna przyjmuje formę, która odpowiada temu co przedstawia. Niewątpliwie, praca ta posiada dobrą perspektywę wnosząc swój wkład w dzieje badań sztuki chrześcijańskiej i teologii ikony.

Z recenzji Switłany W. Olianiny, dr historii sztuki,
Narodowy Uniwersytet Techniczny Ukrainy
Politechnika Kijowska

Rozdział III poświęcony jest prawosławnym ikonom życia rodzinnego i małżeńskiego i tu właściwie znajduje się najciekawsza opowieść o życiu Piotra i Febronii, aczkolwiek jest to przede wszystkich zreferowana legendarna wersja ich żywota (...) Niemniej potem następuje opis obrazujących obu małżonków ikon i to najbardziej rzeczowa część pracy.

Z recenzji prof. dr. hab. Mirosława P. Kruka (UG)

Na prezentowany tom składają się prace historyków, politologów, kulturoznawców i literaturoznawców z Krakowa, Poznania, Białegostoku, Warszawy, Szczecina, Lublina, Wrocławia i Łodzi, w których koncentrują się współczesne polskie studia nad Stanami Zjednoczonymi. Odzwierciedlają one szerokie spektrum ich zainteresowań, począwszy od historii wojskowości, rzez klasyczną historię USA w jej wymiarach wewnętrznych i zewnętrznych, obecności i działań tego kraju na arenie międzynarodowej, dyplomacji amerykańskiej, miejsca i wkładu kobiet w społeczeństwo Stanów Zjednoczonych i Kanady, aż do kulturoznawczych analiz ważnych amerykańskich idei i wartości zakodowanych w tekstach i obrazach.

Monografia to pierwsze, tak obszerne i kompletne opracowanie zagadnienia. Praca Krzysztofa Buchowskiego stanowi dzieło unikatowe. Razem z wcześniejszą książką Autora, zatytułowaną „Polityka zagraniczna Litwy 1990-2012”, pozwala na stwierdzenie, że Autor jest niekwestionowanym autorytetem i specjalistą badanej tematyki w nauce polskiej. (...) Dzięki recenzowanej książce widzimy niebywałą i bardzo trudną drogę Republiki Litewskiej do europejskiego zjednoczenia. (...) Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt książki Krzysztofa Buchowskiego. Poza wymiarem naukowym posiada ona także ogromne znaczenie w zakresie dydaktyki. Tym samym może służyć nie tylko studentom historii, ale także politologii, a nawet w niektórych obszarach prawa i administracji.
Z recenzji prof. dr. hab. Przemysława Dąbrowskiego (APSL)

W efekcie powstała praca, która powinna na trwałe wejść do kanonu literatury przedmiotu i to nie tylko w Polsce. Opracowanie Krzysztofa Buchowskiego jest niewątpliwie pierwszym w literaturze polskiej tak wyczerpującym opracowaniem przełomowego okresu w najnowszej historii politycznej Litwy. (...) Książka ta jest doskonałym wprowadzeniem do zrozumienia najnowszej historii Litwy i procesu kształtowania się litewskiej sceny politycznej.
Z recenzji dr. hab. Marka Figury, prof. UAM

Całość tomu, mimo różnego charakteru tekstów i zróżnicowanych form narracji, stanowi ciekawą propozycję, która może być alternatywą dla klasycznej monografii historycznej na temat historii uniwersytetu. Autorzy patrzą na Uniwersytet i jego rolę w dziejach z różnych perspektyw, czasem przez osobiste doświadczenie, co sprawia, że lektura jest interesująca, a autorzy wciągają niejako czytelnika w swój świat, a tym samym w świat, o którym piszą. Czytelnik uzyskuje obraz Uniwersytetu żywego i zaangażowanego, i to zaangażowanego w dwóch wymiarach – przez ludzi, którzy najpierw przygotowali grunt pod powstanie Uczelni, tworzyli i tworzą to środowisko przez ostatnie kilkadziesiąt lat, oraz przez społeczność lokalną i otoczenie, któremu tenże Uniwersytet służył i służy.
Z recenzji dr. hab. Bogumiła Szadego, prof. KUL

Choć wspólnym (...) mianownikiem jest Uniwersytet w Białymstoku, teksty wchodzące w skład tomu w większości nie ograniczają się do tematu funkcjonowania samego Uniwersytetu, ale – zgodnie z podtytułem – pokazują jego rolę w szerszej perspektywie, już to w formie esejów, już osobistych wspomnień, które również są integralną częścią kulturowej historii tej szkoły wyższej. Owa varietas (różnorodność) ujęcia tematu: uniwersytet – kultura – życie społeczne, działa tylko na korzyść książki, do której niewątpliwie zajrzą nie tylko pracownicy, ale i studenci oraz, sensu largo, ludzie kultury Podlasia.
Z recenzji dr. hab. Bogdana Burligi, prof. UG

Monografia (…) wypełnia lukę w dorobku polskiej literatury historyczno-wojskowej (…). Właściwie dobrane przykłady spraw procesowych oraz dogłębna ich analiza dokonana na szerokim tle europejskim stanowią o wysokim poziomie wiedzy Autora, który dodatkowo umiejętnie stawia nowe problemy i hipotezy badawcze, wraz z uzasadnionymi wnioskami naukowymi w licznych podsumowaniach.
Z recenzji prof. dr. hab. Marka Wagnera (UPH)

Jest to opracowanie oparte w głównej mierze na materiale źródłowym, poddanym gruntownej i prawidłowej analizie, bardzo potrzebne i spełniające wszelkie wymogi naukowe.
Z recenzji prof. dr. hab. Dariusza Kupisza (UMCS)

Artur Pasko nie dubluje wcześniejszych ustaleń. Jego badania, po pierwsze znacząco wzbogacają ustalenia poprzedników (np. w zakresie kontroli nad reprezentantami Polski już przebywającymi na igrzyskach), po drugie wprowadzają do obiegu nowe dane i ustalenia dotyczące samych przygotowań do zawodów oraz wpływu partii komunistycznej na całokształt spraw organizacyjnych związanych z wyjazdem reprezentacji do Monachium w 1972 r. (…) Pragnę podkreślić, że Artur Pasko przygotował z dużą znajomością rzeczy pracę pionierską, wypełniającą lukę w krajowej historiografii.
Z recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Wolszy (IH PAN, UKW)

Autor podjął temat, który dotąd funkcjonował jedynie w dyskursie publicystycznym i nie doczekał się gruntownej analizy naukowej. (…) Szeroka jest paleta podejmowanych zagadnień, obejmująca m.in. problematykę propagandy, zakulisowych rozmów na temat Radia Wolna Europa, przygotowań medialnych w Polsce (…), selekcję uczestników igrzysk oraz ich operacyjne zabezpieczenie ze strony służb specjalnych PRL, a ponadto prezentację programu kulturalnego przygotowanego przez władze oraz znaczenia, jakie mu przypisywano. Niezwykle interesujące są Aneksy, dołączone do monografii. (…) Temat przedstawiony został w wyczerpujący, a jednocześnie interesujący sposób. Ponadto Autor nie unikał dokonywania głębszych analiz, doszukiwał się przyczyn i ewentualnych skutków poszczególnych działań.
Z recenzji dr. hab. Dariusza Wojtaszyna, prof. UWr

Throughout the ages, American women have played substantial roles. Yet, it took them many decades to achieve the constitutional right to vote, an important milestone in the U.S. history. The fight required immense determination, unbelievable valor and personal sacrifices of countless individuals, such as early pioneer and frontier women, indigenous women, women of colour, immigrant women, abolitionists, temperance movement activists and other social reform movement representatives, the women’s suffrage movement leaders (e.g. Elizabeth Cady Stanton, Susan B. Anthony or Lucy Stone), women on the American home front and battle fronts during World War I and World War II and countless significant contributors to the second and third wave of feminism to name but a few.
The aim of the 17th Professor Andrzej Bartnicki Forum for the Advanced Studies of the United States (thereafter 17th American Forum) organized by the Chair of Modern World History at the University of Bialystok, was to bring to light the efforts of the American women and their achievements in their struggle against barriers and obstacles. The present work is the outcome of the 17th American Forum; it is an expression of recognition of the unstinting effort of the generations of American women, reformers, suffragists and professionals. Their activities for the sake of women and their rights, attempts to overcome limitations and barriers opened the following generations the door to a better life and provided them with a chance to enjoy their civil rights.

To doskonale przeprowadzone badanie naukowe zasługuje na publikację z następujących powodów: w nowatorski sposób przyczynia się do poznania procesu modernizacji Rosji w okresie Piotra I, a poprzez gruntowną rekonstrukcję korzeni reform wojskowych i ich realizację, rzuca nowe światło nie tylko na owe rosyjskie zmiany w zakresie wojskowości, ale także na warunki modernizacji państwa w ogólnym wymiarze. Podjęty proces badawczy przynosi nowe ustalenia empiryczne, a także przekonującą reinterpretację niektórych kluczowych problemów, przy wykorzystaniu teorii aktorów-sieci jako narzędzia analitycznego i ram interpretacyjnych. Analizując dokonania i życie osobiste Adama Weyde, świadomie skupiają się na osobowości tzw. „drugiego planu”, działaczu polityczno wojskowym, aby podkreślić, w jaki sposób „autokratyczna reforma” została osadzona w bardzo złożonych procesach wymiany doświadczeń i wiedzy zawodowej oraz interakcji międzyludzkich.
Z recenzji prof. Michaela G. Müllera

Mamy do czynienia z fundamentalnym opracowaniem historycznym poświęconym roli jednostki uczestniczącej w procesie reformy państwowej Piotra I, której rezultatem było przekształcenie Państwa Moskiewskiego w Imperium Rosyjskie. Generał Adam Weyde (1667–1720), urodzony w niemieckiej rodzinie luterańskiej w Moskwie, stał się jednym z „ludzi reformy” – osobą z najbliższego otoczenia cara, realizującą jego rozkazy w zakresie budowy regularnej armii. Na kartach swojej pracy odpowiadają na bardzo istotne pytania – w jaki sposób odbywała się swoista „rekrutacja” takich właśnie ludzi spośród ogólnej masy ludzi zobowiązanych do służby oraz w jaki sposób pięli się po szczeblach kariery w armii i aparacie państwowym. Opracowanie wskazuje, że głęboko przemyślana polityka kadrowa umożliwiała realizację ambitnych celów państwa przy słabych warunkach materialno-finansowych kraju.
Z recenzji prof. Pawła A. Krotowa

Problematyka podjęta przez autora wpisuje się w istniejący nurt zainteresowań historią polityczną Polski doby dwudziestolecia międzywojennego. Tematyka ta jest tym bardziej istotna, gdy weźmie się pod uwagę rolę związków zawodowych w sferze politycznej II Rzeczypospolitej. […] Autor przedstawił w sposób całościowy genezę, strukturę organizacyjną oraz działalność ZPZZ na tle sytuacji politycznej i społecznej II Rzeczypospolitej. Wykorzystując bogaty zasób źródeł archiwalnych, prasy i literatury przedmiotu dokonał wnikliwej i sumiennej analizy historycznej omawianego problemu.
Z recenzji dr. hab. Zbigniewa Hojki, prof. UŚ

Temat podjęty przez Grzegorza Zackiewicza należy uznać za ważny z kilku względów. Po pierwsze, Zjednoczenie Polskich Związków Zawodowych nie doczekało się jeszcze odrębnej monografii, a istniejące opracowania stanowiące przyczynki, zawierają sporo przeinaczeń czy nieprawdziwych sądów. Po wtóre, powstanie recenzowanego opracowania w istotny sposób przybliża nas do zrozumienia mechanizmów funkcjonowania państwa w ostatnich latach Drugiej Rzeczypospolitej czy całościowej analizy działalności Obozu Zjednoczenia Narodowego. Wreszcie wypełniona przez recenzowaną pracę luka przybliża nas do odtworzenia całości ruchu zawodowego w II RP.
Z recenzji dr. hab. Janusza Mierzwy, prof. UJ

Emancypacja związana jest z dążeniem kobiet do udziału w życiu publicznym, także z szerokimi procesami społecznymi, w tym postępującymi od XIX w. zmianami w życiu społecznym, gospodarczym czy politycznym, dokonującymi się także na obszarze ziem polskich pod zaborami.
(...) Ogólny, a w wielu aspektach także szczegółowy obraz powstawania, rozwoju, działalności i dekompozycji poszczególnych struktur polskiego ruchu kobiecego jest już naukowo względnie rozpoznany. W porównaniu z historiografią zachodnią jesteśmy jednak dopiero na początku drogi poznawania historii Polek i ruchów emancypacyjnych, które tworzyły się pod zaborami, w latach Wielkiej Wojny, w dwudziestoleciu międzywojennym, w realiach okupacyjnych podczas drugiej wojny światowej (zwłaszcza pod okupacją sowiecką w latach 1939-1941), w czterdziestopięcioleciu Polski Ludowej i wreszcie w postkomunistycznej rzeczywistości ostatniej dekady XX w.
(...) Na zawartość tomu (...) składa się ponad dwadzieścia artykułów ujętych w siedmiu grupach (rozdziałach) tematycznych:
• Współczesność, perspektywy i zachodnie trendy w badaniach historii kobiet w Polsce.
• Zaangażowanie kobiet w działalność społecznikowską pod zaborami i w odrodzonej Polsce.
• Feminizm w ujęciu personalnym i medialnym w realiach polskich od schyłku XIX do schyłku XX w.
• Kobiety w twórczości artystycznej i kobiety twórcy na przestrzeni wieków.
• Specyfika funkcjonowania masowego ruchu kobiecego w realiach Polski Ludowej.
• Formy aktywizacji indywidualnej i organizacyjnej Polek na przestrzeni wieków.
• Formy aktywizacji indywidualnej i organizacyjnej kobiet w realiach europejskich na przestrzeni wieków.
Wieloaspektowość tematyczna i zróżnicowanie chronologiczne pokazują, w jak różnych kierunkach prowadzone są współczesne polskie badania z zakresu historii kobiet.
Ze Wstępu

Monografia „Bezpieczeństwo i jego percepcja w dyskursie społecznym i militarnym” poświęcona jest szeroko rozumianemu postrzeganiu bezpieczeństwa w naukach społecznych. Jest to spojrzenie wieloaspektowe, uwzględniające zwłaszcza społecznych aktorów zbiorowych. Ponieważ katalog niebezpieczeństw zmienia się wraz z rozwojem każdego społeczeństwa, zmieniają się także percepcje zagrożeń. To zaś przekłada się bezpośrednio na różnorodną tematykę artykułów, które znalazły się w ww. tomie. Bezpieczeństwo nierozerwalnie jest elementem polityki, globalnej i lokalnej, co w doskonały sposób można obserwować w wyjątkowym roku 2020. Roku pierwszej od 100 lat ogólnoświatowej pandemii, która odcisnęła swoje piętno zarówno na globalnych, jak i lokalnych relacjach społecznych. Bez wątpienia już niedługo stanie się ona obiektem licznych analiz i badań, a także pogłębionych dyskursów.
Ponieważ społeczna percepcja bezpieczeństwa opiera się w dużej mierze na przekazie medialnym, a także materiałach umieszczanych w mediach społecznościowych i różnorodnych portalach internetowych zjawisko to jest kluczowym elementem przewijającym się w poszczególnych rozdziałach monografii. Zaś kolejny rozdział w syntetyczny sposób przedstawia zasady działania złożonych systemów bezpieczeństwa, które są punktem wyjścia do opisu większości zagrożeń podnoszonych przez autorów. Podobnie fundamentalnych kwestii dotyczy artykuł odnoszący się do złożoności modelu bezpieczeństwa społecznego i znaczenia tego faktu dla analizy działania systemu opieki społecznej.
Społeczna percepcja bezpieczeństwa, jako układ złożony oraz niestały, nie pozwala budować wzorcowych modeli, dlatego też zbiór prac w niniejszej monografii jest studium wybranych przypadków, które mogą stać się punktem wyjścia do dyskusji. Założenie to sprawiło, że do zbioru włączone zostały także analizy o charakterze historycznym i geopolitycznym jako dopełnienie szerokiego spojrzenia na problematykę bezpieczeństwa.

Praca niniejsza jest pokłosiem wieloletnich badań, których cząstkowe rezultaty znajdowały swój wyraz w postaci referatów wygłaszanych na krajowych i zagranicznych konferencjach oraz artykułów zamieszczanych w periodykach historycznych. Zamiarem tej publikacji jest przybliżenie tematyki I i II wojny światowej, a więc historii i pamięci o tych wydarzeniach z perspektywy amerykańskiej. W pierwszej części pracy zamieszczono również tekst pokazujący rytuały (nie zawsze podobne nawet w państwach zwycięskich) i różne pamięci o Great War w Wielkiej Brytanii i innych krajach europejskich. W obu prezentowanych fragmentach sporo uwagi poświęcono współczesnej historiografii i narracji o wojnach światowych oraz sposobach upamiętniania i kształtowania pamięci zbiorowej Amerykanów o Great War i Good War.

Najważniejsza cechą pracy Mirosława Reczko jest doprawdy kolosalna dokumentacja zebrana i analizowana przez Autora. Zawiera ona świadectwa na piśmie, niezwykle liczne i bardzo szczegółowe dokumenty sądowe, szczególnie dotyczące wyroków, wywiadów ze świadkami itp. Autor opiera się na tej olbrzymiej dokumentacji w celu dokonania wnikliwej analizy.
Praca M. Reczko jest ważnym wkładem do historiografii tego tragicznego okresu. Jest świadectwem tego, do czego może dojść rasistowskie barbarzyństwo, kierowane przez zbrodnicze systemy.
Prof. Alexandre Kurc

Z pionierskich badań dr. Mirosława Reczko wynika, że w odróżnieniu od pobliskiego regionu łomżyńskiego (np. bestialski mord ludności żydowskiej w Jedwabnem) w Ciechanowcu nie doszło do żadnych pogromów antyżydowskich, ani nawet incydentów antysemickich. Łatwo odpowiedzieć, że na taki stan rzeczy największy wpływ miało poprawne zachowanie ludności żydowskiej wobec polskich "sąsiadów" podczas okupacji sowieckiej. W świetle badań Autora duże znaczenie miały tu poprawne, godne powielenia, relacje między rabinem Ciechanowca a proboszczem miejscowej parafii ks. Nikodemem Kowalewskim. Już po zarządzonej przez sowietów II deportacji mieszkańców Ciechanowca na wiosnę 1940 r., na prośbę rabina, miejscowy proboszcz, ryzykując życiem podjął decyzję o przechowywaniu akt gminy żydowskiej w Ciechanowcu.
Prof. Janusz Szczepański

Autorka napisała pozycję ważną, do której w przyszłości odwoływać się będą badacze stosunków międzynarodowych oraz – w miarę upływu czasu – również historycy relacji Polski z państwami ościennymi. Podjęcie tematu stosunku Polski do Białorusi pozostaje istotne m.in. ze względu na dysproporcje między tym tematem a opracowaniami dotyczącymi innych sąsiadów Rzeczypospolitej.
Z recenzji dr. hab. Arkadiusza Adamczyka, prof. UJK
Monografię uznać należy za bardzo cenną pozycję naukową. Jej niewątpliwą zaletą jest szeroka baza źródłoznawcza. Jest dziełem samoistnym i oryginalnym. Niewątpliwie przyczyni się do szerokiej dyskusji dotyczącej kondycji polskiej polityki zagranicznej. Nie ulega wątpliwości, że publikacja stanowi istotny wkład w polską naukę.
Z recenzji dr. hab. Arkadiusza Czwołka, prof. UMK

Rok 1917 obfitował w doniosłe wydarzenia polityczne i militarne toczącej się wojny, która w historiografii nazywana jest Wielką Wojną lub pierwszą wojną światową. Czy był to przełomowy rok tej wojny?
W tomie tym swoje przemyślenia na ten temat prezentuje zespół kilkunastu historyków z wielu ośrodków akademickich kraju. Większość z nich to uznani już badacze, legitymujący się poważnym dorobkiem naukowym. Teksty zostały pogrupowane w trzech częściach, poświęconych problematyce politycznej, społecznej i wojskowej.
Czy rok 1917 był przełomowym rokiem Wielkiej Wojny? Być może każdy z Czytelników będzie miał własne zdanie na ten temat. Wydaje się jednak, że pytanie to ciągle pozostaje otwarte.

Potencjał społeczeństwa obywatelskiego do samoorganizacji stanowi bardzo interesujący aspekt w rozważaniach na temat bezpieczeństwa narodowego. Olbrzymia dynamika społecznej aktywności oraz bardzo szeroki zakres prowadzonych działań sprawiają, że oddolna społeczna aktywność stanowi fenomenalne zaplecze do wyzyskania w zakresie działań na rzecz dobra wspólnego. Niniejsza książka stanowi próbę opisania kluczowych problemów stojących na drodze do skutecznego zaangażowania obywateli w tworzenie bezpieczeństwa narodowego. Punktem wyjścia są rozważania nad ideą społeczeństwa obywatelskiego oraz demokracji. Skoro zmiany społeczne są tak dynamiczne, a idee na przestrzeni lat ewoluują, jak wyglądają one w chwili obecnej? Czym jest współczesna demokracja, a czym społeczeństwo obywatelskie?

Tematyka polityczna zagościła w prasie kobiecej wraz z pojawieniem się na
rynku wydawniczym tytułów związanych z organizacjami społecznymi i partiami
politycznymi. Rosnące zainteresowanie tego typu publikacjami wśród kobiet
wynikało z dokonujących się zmian społeczno-polityczno-gospodarczych, które
zapoczątkowały proces ich upodmiotowienia. Jednakże definitywne przedefiniowanie
pozycji i roli kobiet w zmieniającym się świecie wymagało od nich nie tylko
biernego przyswajania politycznej publicystyki, ale polityczno-organizacyjnej
aktywizacji. |Podejmując refleksję na temat obecności (i miejsca) tematyki politycznej
w prasie kobiecej, Autorki i Autorzy poszczególnych rozdziałów wkraczają
w przestrzeń dotąd mało zbadaną. Tym bardziej warto to uczynić.

Ziemie białoruskie na przestrzeni ostatniego wieku podlegały częstym przemianom ustrojowo-politycznym. Kolejne zmieniające się instytucje państwowe starały się upowszechnić wśród obywateli własną wizję przeszłości.
W czasach sowieckich obowiązujący opis historii przez większość społeczeństwa traktowany był jako własny i nie podlegał zasadniczej krytyce. Na Białorusi sowieckiej, inaczej niż to było na Litwie czy w Polsce, obok świata komunistycznego, nie funkcjonowała równolegle alternatywna rzeczywistość narodowa, dlatego też nie powinien dziwić fakt, iż wraz z upadkiem komunizmu wytworzyła się próżnia, którą w latach 1991 – 1994 nieumiejętnie starały się zagospodarować kształtujące się białoruskie środowiska narodowe. Darowana Białorusinom niepodległość traktowana była jako „zło konieczne”, a likwidację Związku Sowieckiego odbierano w kategoriach zachodniego spisku. Nastroje te świetnie wyczuł kandydujący w wyborach prezydenckich w 1994 roku Aleksander Łukaszenko. Przez ostatnie ponad 20 lat to właśnie on i jego administracja skutecznie nadawali ton tworzonemu w państwie białoruskim przekazowi historycznemu. Powrót do retoryki z okresu sowieckiego w wydaniu Łukaszenki nie okazał się jednak prostym kopiowaniem wzorów z przeszłości, ale umiejętnym dostosowaniem ich do współczesnych potrzeb.

Praca jest z całą pewnością dziełem historyka profesjonalisty, autora wielu rozpraw o dziejach Podlasia. O jej wartości merytorycznej decyduje wykorzystanie, zwłaszcza w odniesieniu do okresu XVI-XVIII w., stosunkowo bogatej i różnorodnej podstawy źródłowej, w tym, co jest szczególnie ważne, archiwalnej. Autor wykorzystał też wcześniejszą literaturę przedmiotu. Zatem jego opracowanie niewątpliwie wypełni dotkliwą lukę w zakresie historii województwa podlaskiego do 1795 roku.
Z recenzji prof. dr. hab. Józefa Śliwińskiego

Tom Polish Perspectives on American History pod redakcją naukową Haliny Parafianowicz jest pracą zbiorową polskich badaczy od lat biorących udział w Forum Zaawansowanych Studiów nad Stanami Zjednoczonymi im. Profesora Andrzeja Bartnickiego. W pracy niniejszej znajdują się artykuły dotyczące przeszłości USA, poczynając od XVIII w., a kończąc na XX w. Teksty tematycznie związane są z kolejnymi edycjami Forum i pokazują zarazem obszary zainteresowań badawczych kilkudziesięciu Autorów, amerykanistów z wiodących polskich ośrodków naukowych.
Redaktor naukowy tomu.

Regionalne elity polityczne Polski stały się przedmiotem zainteresowania autorów niniejszej publikacji. W opracowaniach naukowych dotyczących polskich elit politycznych skupiano się przede wszystkim na problematyce dotyczącej wpływów elit krajowych; tak zwane ujęcia regionalne w mniejszej mierze podejmowane były przez badaczy. Potrzeba opracowania problemu elit politycznych o zasięgu regionalnym czy lokalnym została podniesiona również podczas podsumowania dyskusji na konferencji zorganizowanej w Instytucie Historii Uniwersytetu Zielonogórskiego („Elity polityczne i wojskowe II Rzeczypospolitej”). Monografa, choć nie wyczerpuje w pełni zagadnienia określonego w tytule, poszerza dotychczasowy stan wiedzy na temat roli i znaczenia elit regionalnych i lokalnych Polski.
(Z Wprowadzenia)

Książka jest dedykowana prof. Andrzejowi Wyrobiszowi, który stanowi wzór uczonego wnikliwie i z zaangażowaniem badającego przeszłość nie dla stopni, sławy czy kariery, lecz dla realizacji pasji poznawczej, wzbogacania własnej wiedzy i osobowości. Jest także wzorem nauczyciela – przyjaciela studentów, otwierającego młodym ludziom nowe perspektywy badawcze, nieszczędzącego czasu dla opieki nad młodymi adeptami „sztuki historii”. Jest także wzorem człowieka: uczciwego, dążącego do prawdy, nawet wtedy, gdy droga do jej zdobycia prowadzi pod górę. (Ze Wstępu).

„Rozprawa stanowi, bez wątpienia, unikalny, niezwykle cenny wkład w ustalenie wydarzeń związanych z upadkiem unii i restytucją prawosławia w obwodzie białostockim. Całość jest dobrze skonstruowana i stanowi ważne kompendium wiedzy na ten temat. Autorka pracowała w oparciu o niewykorzystane dotąd źródła. Czytelnik obeznany z problematyką będzie odbierał treść rozprawy jako wiarygodny materiał uzupełniający jego wiedzę. Kluczową rolę w rozważaniach Autorki odgrywa bp Józef Siemaszko, któremu Autorka poświęciła dużo uwagi, miejscami opisując niezwykłe szczegóły jego życia i działalności, nie zawsze dotychczas znane i oczywiste. Pracę cechuję dynamika myśli, czyta się ją swobodnie, jest ciekawa i absorbująca”.
Z recenzji bp dr hab. Jerzego (Pańkowskiego), prof. ChAT

SPIS TREŚCI